بس که خو کردست با کلفت دل غم پیشه ام
سنگ می گردد اگر ریزند می در شیشه ام
برقم و بر خرمن اهل ستم دارم گذر
هر کجا خار مغیلان است باشد بیشه ام
نخل سبزم از کدامین جوی آبم داده اند
سایه من بید مجنون است سنبل ریشه ام
هر کجا آتش علم گردد پر و بال من است
نیست چون مرغ کباب از سوختن اندیشه ام
سیدا با کوهکن از بس که دارم نسبتی
نیست غیر از نام شیرین بر زبان تیشه ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم و اندوهی که در زندگی خود احساس می‌کند، سخن می‌گوید. او به رابطه‌اش با کلفت و ستم اهل زمانه اشاره می‌کند و می‌گوید که دلش به شدت غمگین است. شاعر به شباهت‌های خود با عناصر طبیعت اشاره می‌کند و از نخل سبزی که باید در جوی آب رشد کند، نگران است. او همچنین به آتش علم و اندیشه‌اش اشاره دارد و این را به پر و بال پرنده‌ای تشبیه می‌کند که از سوختن می‌سوزد. در پایان، به نسبتی که با کوهکن دارد اشاره می‌کند و بیان می‌کند که تنها نامی شیرین بر زبان دارد و این نشان از هویت و نسب او است.
هوش مصنوعی: به خاطر تأثیر عمیق غم و اندوه، دل من به سختی تبدیل شده و اگر هم می‌خواهم شراب بنوشم، به‌جای لذت، احساس سنگینی و درد را تجربه می‌کنم.
هوش مصنوعی: من در زندگی‌ام با ظلم و ستم دیگران روبه‌رو هستم و هر کجا که مشکلی و دردسر وجود داشته باشد، آنجا به من تعلق دارد و من در آنجا زندگی می‌کنم.
هوش مصنوعی: درخت نخل من از کدامین جوی آب سیراب شده است؟ سایه من بید مجنون است و من ریشه‌ام سنبل است.
هوش مصنوعی: هر جایی که علم و دانش شعله‌ور شود، من مانند پرنده‌ای آزاد و رها هستم و این طور نیست که مانند مرغی کباب شده بر اثر سوختگی افکار و اندیشه‌هایم، محدود شوم.
هوش مصنوعی: من با کوهکن هیچ نسبتی ندارم به جز اینکه نام شیرین او را بر زبانم می‌آورم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آسمان نیلگون را سبز کرد اندیشه‌ام
بیستون کان زمرد شد زآب تیشه‌ام
غوطه در خون زد سپهر از ناخن اندیشه‌ام
بیستون یک دانه یاقوت شد از تیشه‌ام
داغ جانسوزی بود هر نقطه‌ای از کلک من
[...]
عشق در زنهار باشد از دل غم پیشه ام
نی به ناخن می کند شیر ژیان را بیشه ام
من که از طفلی نمک پروردهٔ درد توام
همچو سرو آه در دلهاست محکم ریشه ام
فکرم از یاد میان یار نازک گشته است
[...]
بسکه نیرنگت قدح چیده‌ست در اندیشه‌ام
می‌کند طاووس فریاد از شکست شیشه‌ام
تخم عجزم در زمین ناامیدی کشته‌اند
ناله می‌بالد به رنگ تار ساز از ریشه‌ام
یک نفس در سینه‌ام بی‌شور سودای تو نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.