بی جمالت در گلستان چاک چون گل می زنم
سینه را بر سوزن مژگان بلبل می زنم
سبزه بیگانه روی بیابان نیستم
خط یارم حلقه بر پهلوی سنبل می زنم
می کند خاموشی صیاد گیرا دام را
یار را از دور اگر بینم تغافل می زنم
سیدا سودا اگر مشک خطای نیستم
شانه مشاطه ام دستی به کاکل می زنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و زیبایی میپردازد. او از دلتنگی و اشتیاق خود برای معشوق میگوید و به وصف احساساتش میپردازد. با استفاده از استعارهها و تصاویر زیبا، ابراز عشق و عاطفه خود را نشان میدهد. در این میان، سوز و گداز دل از دوری معشوق و زیبایی او را به تصویر میکشد. شاعر به شیوهای هنرمندانه احساسات خود را بیان میکند و از عشق به عنوان نیرویی پر قدرت یاد میکند.
هوش مصنوعی: بدون زیبایی تو، در گلستان چاک میزنم، مانند گلی که بر سوزن مژگان بلبل، سینهام را میزdem.
هوش مصنوعی: در میان بیابان، من مانند سبزهای نیستم که غریبه باشد. من عشق یارم را در کنار گل سنبل به نمایش میگذارم.
هوش مصنوعی: وقتی که صیاد در سکوت کارش را انجام میدهد، من هم در دوردستها یار خود را میبینم و طوری رفتار میکنم که انگار متوجه او نیستم.
هوش مصنوعی: من که غمگین و دلسوختهام، اگر در باطن مشک و عطر نیستم، اما همچنان به آرایشی که خودم را به آن میزنم، افتخار میکنم و به موهایم میرسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.