افلاک را گداخت دل صبر پیشه ام
می گیرد انتقام خود از سنگ شیشه ام
از مرگ همدمان دل سنگ آب می شود
خون می خورد به ماتم فرهاد تیشه ام
بر خاکسار محنت دنیا چه می کند
ایمن بود ز آفت ایام ریشه ام
عمریست سیدا ز هنر دست شسته ام
شد مدتی که گوشه نشینی است پیشه ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج شاعر است. او از شکستها و جداییها سخن میگوید و از صبر و تحملی که پیشه کرده، مینالد. به نوعی احساس تنهایی و انزوا را تجربه میکند و از مرگ دوستانش متاثر است. در پایان، او به حالتی از گوشهنشینی و کنارهگیری از هنر اشاره میکند. به طور کلی، این اشعار نشاندهنده افسردگی و تلخی زندگی اوست.
هوش مصنوعی: آسمانها را میسوزاند، دل صبور من انتقام خود را از سختی و سفیدی این دنیا میگیرد.
هوش مصنوعی: وقتی که دوستانم از دنیا میروند، دل سنگی من نرم میشود و در غم فرهاد، مانند خون به ماتم مینشینم.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که شخصی که در برابر سختیها و مشکلات زندگی آسیبپذیر است، در عین حال امید دارد که از بروز بلایای زمانه در امان باشد و میخواهد ریشهاش در زندگی مستحکم و ایمن بماند. در واقع، او میخواهد از تاثیرات منفی دنیا محفوظ بماند و در برابر مشکلات مقاوم شود.
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که از هنر و مهارت خود فاصله گرفتهام و مدتی است که به گوشهنشینی و تنهایی روی آوردهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام
ناخن دوانده در جگر سنگ تیشه ام
از بخت شور در نمک آبم چو مغز تلخ
می روترش کند چو درآید به شیشه ام
از ناخن آب دشنه الماس برده ام
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.