ای بهارت را گل خودرو گریبان‌پاره‌ها
خار دیوار گلستانت صف نظاره‌ها
گرم‌رفتاران ز عالم رخت هستی برده‌اند
برق گرد کاروان شد از وطن آواره‌ها
نسبت عشاق چون یوسف خطا باشد ز جرم
همچو گل چاک است دامان گریبان‌پاره‌ها
کام دل از مردم دنیا گرفتن مشکل است
تر نمی‌گردد لبی از آب این فواره‌ها
روی گلزار تو را نبود به شبنم احتیاج
آب حسرت می‌چکد از دیده سیاره‌ها
قطره‌های اشک از خشکی به مژگان شد گره
می‌مکند انگشت خود طفلان این گهواره‌ها
بر سر کوی تو ما و سیدا افتاده‌ایم
دست ما گیر از کرم ای چاره بیچاره‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و لطافت بهار و گل‌ها اشاره می‌کند و از درد و رنج عاشقان سخن می‌گوید. او به حسرت‌ها و اشک‌های ناشی از دوری از معشوق و مشکلاتی که افراد در زندگی دارند، می‌پردازد. در نهایت، شاعر از معشوق می‌خواهد که به کمک آنها بیاید و مشکلاتشان را حل کند. این شعر بیانگر عواطف عمیق و آرزوهای عاشقانه است.
هوش مصنوعی: ای بهار تو، مثل گلی وحشی، زیبایی‌ات را با دامن پاره‌ای از خارهای دیوار گلستانت آراسته‌ای و ناظران زیبایی‌ات را می‌نگرند.
هوش مصنوعی: افرادی که با شتاب و حرارت زندگی می‌کنند، از دنیای خود جدا شده‌اند و مانند برقی در میان یک کاروان به سرعت رفته‌اند؛ آنها از وطن خود دورافتاده و آواره شده‌اند.
هوش مصنوعی: عشاق به گونه‌ای هستند که مانند یوسف، بی‌خطا هستند و گناهی ندارند، اما در عین حال مانند گل‌هایی که پرچمشان پاره شده، آسیب‌پذیر و لطیف هستند.
هوش مصنوعی: به دست آوردن خواسته‌های دل از جمعیت دنیا کار آسانی نیست؛ بی‌فایده است که بخواهیم از این چشمه‌ها، لبی تر کنیم.
هوش مصنوعی: در گلزار تو، نیازی به شبنم نیست؛ چرا که اشک حسرت مثل آب از چشمانم می‌ریزد و ستاره‌ها را می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اشک‌ها از شدت خشکی به مژه‌های چشم چسبیده و بچه‌ها انگشت‌های خود را به‌جای مکیدن، در این گهواره‌ها به دهان می‌برند.
هوش مصنوعی: ما در کوچه و خیابان تو، به حالی آشفته افتاده‌ایم و از تو می‌خواهیم که با مهربانی‌ات کمک‌مان کنی، ای کسی که می‌توانی راه نجاتی برای بیچارگان بگشایی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
زین عزا برخاست دود از آتشین رخساره‌ها
رخ به خاکستر نهان کردند آتش پاره‌ها
ای خط سبزت بهار محشر آواره‌ها
سنبل زلفت کمند گردن نظاره‌ها
در چمن ای شعله‌خو تا عزم رفتن کرده‌ای
شمع روشن کرده‌اند از مقدمت فواره‌ها
کوکبم را نیست آرامی ز گردش‌های چرخ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.