به سیر باغ اگر آن شعله بالا بلند آید
مبارک باد گویان بر سر گلها سپند آید
به دشت آرزو بینم اگر از دور آهویی
نگه از دیده ام پیچیده بیرون چون کمند آید
کدامین غنچه لب واکرده دکان تبسم را
به گوشم هر زمان آواز حلوای به قند آید
دل ما را مده از دست ای کاکل به آسانی
چه خونها می خورد صیاد تا صیدی به بند آید
مرا ای سیدا کشتست شمشیر عتاب او
کشیدن تیغ ابرو بر سر من تا به چند آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر درباره زیباییهای طبیعت و احساسات عاشقانه صحبت میکند. او با توصیف شعلهای که در باغ بلند میشود و صدای آواز دلانگیز در دشت، احساس شادی و شگفتی را بیان میکند. همچنین اشاره به گلها و غنچههایی که خنده و شادی را بروز میدهند، دارد. شاعر همچنین به درد و رنج دل خود اشاره میکند و از معشوق میخواهد که آسان دل او را نشکند، چرا که صید دلها کار دشواری است. در نهایت، او به تاثیری که عشق و عتاب معشوق بر او گذاشته، اشاره میکند.
هوش مصنوعی: اگر شعلهای بلند از آتش در باغ سیر نمایان شود، به نشانهی خوشی و خوشبختی، بر روی گلها اسپند (رایحهافزار) میافشانند.
هوش مصنوعی: در دشت آرزو، اگر از دور آهویی ببینم که مانند کمند دورش را گرفته، حالتی از زیبایی و جذابیت خاصی را احساس میکنم. این تصویر نشاندهنده علاقه و آرزویی است که در دل دارم.
هوش مصنوعی: هر کدام از گلهایی که لبخند را به نمایش میگذارند، به من یادآوری میکنند که صدای شیرینی و لذیذی همچون حلوای قند همیشه به گوشم میرسد.
هوش مصنوعی: ای کاکل، دل ما را به راحتی از دست نده؛ چرا که صیاد برای گرفتار کردن یک صید، سختیها و خون دلهای زیادی میخورد.
هوش مصنوعی: ای سرور من، شمشیر تند و تیز خشم او مرا به قتل رسانده است؛ پس چرا باید همچنان ابروی نازکش را همچون تیغی بر سرم قرار دهد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابهیابی بر اساس وزن و قافیه
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.