آن یکی با ماه آمد در جدال
کی تو شمع بزم گردون ماه و سال
ای سپه سالار بزم اختوران
ای تمام اختورانت چاکران
ای چراغ خلوت اهل یقین
ای زمان را مشعل افروز زمین
از تو شبها یکجهانی روشنست
صفحه ی خضرا و غبرا گلشن است
از تو امر خلق عالم منتظم
از تو باشد مبتدا و مختتم
از چه در دنبال خور افتاده ای
چون کمان سر بر خطش بنهاده ای
از چه افتادستی او را در عقب
میر روز است او تویی سلطان شب
آن اگر در روز نورافشان بود
عالم از نور تو شب رخشان بود
از چه چون عباس دوسی نزدودی
گاه از پیشش روی گاهی ز پی
پیش او گه در خمی گه راستی
در فزونی گاه گه در کاستی
از چه گشتی پیش او کمتر رهی
آق سنقر گه قراسنقر گهی
داد پاسخ مه به آن اندرزگو
باد بر سلطانی من صد تفو
گر نباشد فیض خورشید علا
طعنه بر من می زدی نور سها
گر نیفکندی به من او سایه ای
غیر تاریکی نبودم پایه ای
نظم عالم از نظام نور اوست
چشم خفاشان ولیکن کور اوست
گر شبی با او مقابل خواستم
روزگاری از خجالت کاستم
گر نه این پرتو به من انداختی
کس مرا در آسمان نشناختی
من چه دارم جز سیه رویی دگر
رو خدا را ناصح از من درگذر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به جدال ماه و خورشید اشاره می‌کند و از ویژگی‌های روشنایی و قدرت خورشید صحبت می‌کند. او به مقام و ویژگی‌های خورشید به عنوان منبع نور و نظم عالم اشاره کرده و از رابطه‌اش با ماه و شب یاد می‌کند. شاعر به تأثیر خورشید بر زندگی و روشنایی‌های شب پرداخته و به حسرت خود از کمبود نور در غیاب خورشید اعتراف می‌کند. در نهایت، او از خداوند طلب عذر و بخشش می‌کند و می‌گوید که تنها چیزی که در دنیای خود دارد، سیاهی و ضعف است.
هوش مصنوعی: یک نفر با ماه وارد مبارزه شد، در حالی که تو همچون شمعی در جشن آسمان، در برابر زمان و سال قرار داری.
هوش مصنوعی: ای فرمانده‌ی جشن و شادی، تو که تمامی سربازانت را به خود اختصاص داده‌ای.
هوش مصنوعی: ای نور بخش زندگی مؤمنان، ای که زمین را با روشنی خود روشن می‌کنی.
هوش مصنوعی: شبها به خاطر تو، یک دنیای پر نور و روشنی در صفحه‌ی سبز و خاکستری باغ وجود دارد.
هوش مصنوعی: تمام آفرینش و نظم جهان به اراده و خواست تو بستگی دارد و آغاز و پایان همه چیز نیز از تو نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: چرا به دنبال خورشید می‌دوی، در حالی که مانند کمانی که بر روی خطی قرار گرفته، نشسته‌ای؟
هوش مصنوعی: تو که در سایه‌ی روز به عقب افتاده‌ای، همانا تویی که در شب سلطنت می‌کنی.
هوش مصنوعی: اگر آن شخص در روز نور می‌افشاند، جهان در شب، به برکت روشنایی او می‌درخشد.
هوش مصنوعی: چرا مانند عباس به او نزدیک نمی‌شوی؟ گاه از جلو به او نزدیک می‌شوی و گاهی از پشت.
هوش مصنوعی: در محضر او گاهی حالت خمیده و ناتوانی است و گاهی در اوج راستی و صداقت قرار داری. بعضی موقع‌ها قوت و قدرت تو بیشتر می‌شود و در مواقعی دیگر ممکن است ضعف و نقصان حس کنی.
هوش مصنوعی: چرا به نزد او کم‌توجهی می‌کنی، آق سنقر. گاهی در قراسنقر و گاهی در جاهای دیگر هستی.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مه با کسی که در راه اندرز و نصیحت به او پرداخته، صحبت می‌کند و به او می‌گوید که اگر بر سلطنت من تاثیر بگذارد، موفق نخواهد شد و من بر این موضوع تاکید دارم.
هوش مصنوعی: اگر فیض و روشنایی خورشید بر من نمی‌تابید، تو می‌توانستی به من طعنه بزنی، اما نور سها باعث می‌شود که تو نتوانی این کار را بکنی.
هوش مصنوعی: اگر سایه‌ای جز تاریکی بر من نمی‌افکندی، من هم پایۀ وجودم نمی‌بود.
هوش مصنوعی: نظم و ترتیب جهان به دلیل نور اوست، اما چشم خفاش‌ها نسبت به آن نور کور است.
هوش مصنوعی: اگر شبی بخواهم روبه‌روی او قرار بگیرم، سال‌ها از شرم و خجالت کوچک می‌شوم.
هوش مصنوعی: اگر این نور و پرتو را به من نتاباندی، هیچ‌کس مرا در آسمان نداشت که بشناسد.
هوش مصنوعی: من هیچ چیزی جز سیاهی و بدبختی ندارم، ای خدا، ناصح (پند دهنده) از من بگذر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.