باز به بط گفت که «صحرا خوشست»
گفت: «شبت خوش که مرا جا خوشست»
سر بنهم من که مرا سر خوشست
راهْ تو پیما که سرت ناخوشست
گر چَهِ تاریک بُوَد مسکنم
در نظرِ یوسفِ زیبا خوشست
دوست چو در چاه بود چه خوشست
دوست چو بالاست به بالا خوشست
در بُنِ دریا به تکِ آبِ تلخ
در طلبِ گوهرِ رعنا خوشست
بلبل نالنده به گلشن به دشت
طوطی گوینده شکرخا خوشست
تابش تسبیح فرشتهست و روح
کاین فلک نادره مینا خوشست
چونک خدا روفت دلت را ز حرص
رو به دل آور دلِ یکتا خوشست
از تو چو انداخت خدا رنجِ کار
رو به تماشا که تماشا خوشست
گفت: «تماشای جهان عکسِ ماست
هم برِ ما باش که با ما خوشست»
عکس در آیینه اگرچه نکوست
لیک خود آن صورت احیا خوشست
زردی رو عکس رخ احمرست
بگذر از این عکس که حمرا خوشست
نورِ خداییست که ذرّات را
رقصکنان بیسر و بیپا خوشست
رقص در این نور خرد کن کز او
تحت ثری تا به ثریا خوشست
ذره شدی بازمرو که مشو
صبر و وفا کن که وفاها خوشست
بس کن چون دیده ببین و مگو
دیده مجو دیده بینا خوشست
مفخر تبریز شهم شمس دین
با همه فرخنده و تنها خوشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و خوشیها در زندگی اشاره میکند و از عبارات مختلفی استفاده میکند تا نشان دهد چطور حتی در شرایط سخت و ناپایدار، میتوان به زیباییها توجه کرد. شاعر به گفتوگوی بط و دیگر موجودات اشاره میکند و به خوبی میگوید که حتی در تاریکی هم میتوان زیبایی را دید. او همچنین به دوستی و عشق اشاره میکند و میگوید که بودن در کنار دوست، همواره خوشایند است. در نهایت، شاعر تحسین نور خدای را در زندگی میکند و از همراهی با زیباییها و خوشیها در لحظات زندگی سخن میگوید. این شعر به نوعی دعوت به دیدن زیباییها در زندگی و پرهیز از غصه و افسردگی است.
هوش مصنوعی: پرنده به غاز گفت که دشت دلانگیز است، غاز پاسخ داد که «برای من شب دلپذیر است زیرا جایی برای استراحت دارم.»
هوش مصنوعی: من سرم را به زمین میگذارم چون حال خوشی دارم، اما تو که در راه به سر میبری، حال خوشی نداری.
هوش مصنوعی: اگرچه در جایی تاریک زندگی میکنم، اما دیدن یوسف زیبا برایم خوشایند است.
هوش مصنوعی: دوستی که در مشکلات به کمک آدم بیاید، بسیار ارزشمند است. اما دوستی که در شرایط خوب و سعادتمندی باشد، لذت و خوشی بیشتری به همراه دارد.
هوش مصنوعی: در عمق دریا، تلاش برای یافتن جواهرهای زیبا همواره با غم و تلخی همراه است.
هوش مصنوعی: بلبل در گلستان آواز میزند و طوطی در دشت با صدای شیرینش سخن میگوید. هر دو در جای خود زیبا و دلنشین هستند.
هوش مصنوعی: نورانی که از تسبیح فرشتگان ساطع میشود، و روح این جهان درخشان مانند میناست که زیباییهای خاص خود را دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که خداوند حرص و طمع را از دل شما دور کند، دل پاک و یکتای شما را به خود جذب میکند و باعث خوشحالیتان میشود.
هوش مصنوعی: زمانی که خداوند از تو رنج و زحمتی را به وجود آورد، این زحمت را به نظاره مینشینم، زیرا تماشا کردن لذت بخش است.
هوش مصنوعی: او گفت: «نگاه به دنیای اطراف، بازتابی از وجود ماست. پس همراه ما باش تا زندگیمان شیرینتر شود.»
هوش مصنوعی: تصویر در آینه هرچند زیباست، اما خود آن حقیقت و وجود اصلی از هر چیزی شیرینتر و دلپذیرتر است.
هوش مصنوعی: زردی چهره نشانهای از رنگ و حالتی خاص است، اما اگر به زیبایی و طراوت چهرهای سرخ نگاه کنی، از این تصویر رنجور و بیحال بگذر، چرا که چهره سرخ زیباتر و خوشایندتر است.
هوش مصنوعی: نور خداوندی است که ذرات را بدون سر و پا به رقص درآورده و خوشحالی میآفریند.
هوش مصنوعی: در این نور زیبایی که میتابد، رقص کن، چون این نور از پایینترین نقطه تا بالاترین درخشان و دلانگیز است.
هوش مصنوعی: به احساسات و عشقت متعهد باش و صبور باش، زیرا وفاداری و پایبندی به عشق چیزهای زیبا و خوشایندی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: اگر به آنچه میبینی دقت کنی، لازم نیست که به دنبال چیز دیگری باشی. بینایی که واقعاً خوب است، حتماً ارزشمند است.
هوش مصنوعی: شمس دین، که رمز و گنجینه تبریز است، با وجود همه خوشیها و تنهاییاش، همچنان درخشان و شگفتانگیز است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
همین شعر » بیت ۱
باز به بط گفت که «صحرا خوشست»
گفت: «شبت خوش که مرا جا خوشست»
باز به بط گفت که «صحرا خوش است»
گفت «شبت خوش که مرا جا خوش است»
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.