|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب)
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوعی از خودشناسی و هویتجویی پرداخته است. او به موجودی که به شدت در تلاش برای تعیین هویت خود است، اشاره میکند و میگوید که نه پرندهای معمولی است و نه ویژگیهایی از دیگر پرندگان دارد. او بیان میکند که اگرچه او را با نامهای مختلف صدا میزنند و از او انتظار میرود کاری انجام دهد، اما در واقعیت، او از نوعی دیگر است و نمیتواند در قالبهای معمولی پرندگان جا بگیرد. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید دارد که همه مرغان در یک جا جمع شدهاند و او باید در میان آنها هویت خود را پیدا کند.
هوش مصنوعی: ای آقا، تو چه موجودی هستی؟ نامت چیست و چرا این قدر شناختهشدهایی؟ نه مثل پرندهای آزاد پرواز میکنی و نه مانند پرندهای در طبیعت زندگی میکنی، تو فقط یک پرندهی شیرینزبان هستی.
هوش مصنوعی: در اینجا، شاعر به نوعی به تلاش بیمورد برای انجام کارهایی میپردازد که خارج از توانایی ماست. در واقع، شترمرغ مثل یک شتر میگوید "بپر"، در حالی که خودش نمیتواند پرواز کند و به این ترتیب به محدودیتهای طبیعی خود اشاره میکند. این مفهوم نشاندهندهی ناتوانی در انجام کارهایی است که به طور طبیعی برای ما ممکن نیستند.
هوش مصنوعی: زمانی که نوبت بار کشیدن فرا میرسد، گویی میگوید: «آیا منمرغم؟ چه کسی میتواند تکلیفی را به عهده بگیرد؟»
هوش مصنوعی: نه من بلبل خوش صدایی هستم، نه طوطی زیبا و رنگارنگ، نه فاختهای با گردن زیبا و نه ساکن باغ و چمن.
هوش مصنوعی: سلیمان حق دارد که بر هر پرندهای تسلط داشته باشد، چرا که همه پرندگان در سرزمین او آزادانه پرواز میکنند؛ حال تو چرا از این حقیقت دوری میکنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دوش از سر بیهوشی و ز غایت خودرایی
رفتم گذری کردم بر یار ز شیدایی
قلاش و قلندرسان رفتم به در جانان
حلقه بزدم گفتا نه مرد در مایی
گفتم که مرا بنما دیدار که تا بینم
[...]
با هر کی تو درسازی میدانک نیاسایی
زیر و زبرت دارم زیرا که تو از مایی
تا تو نشوی رسوا آن سر نشود پیدا
کان جام نیاشامد جز عاشق رسوایی
بردار صراحی را بگذار صلاحی را
[...]
هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی
یا چشم نمیبیند یا راه نمیداند
هر کاو به وجود خود دارد ز تو پروایی
دیوانه عشقت را جایی نظر افتادهست
[...]
عشق آمد و بر هم زد بنیادِ شکیبایی
ای عقل درین منزل مِن بعد چه میپایی
گر نه سر خود گیری در دستِ بلا مانی
تقصیر مکن خود را زنهار بننمایی
گر با تو مجازاتی بنیاد نهد خاموش
[...]
تا داشت به جان طاقت، بودم به شکیبایی
چون کار به جان آمد، زین پس من و رسوایی
سرپنجه صبرم را پیچیده برون شد دل
ای صبر، همین بودت بازوی توانایی
در زاویه محنت دور از تو چو مهجوران
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.