چند نهان داری آن خنده را؟
آن مه تابندهٔ فرخنده را
بنده کُند روی تو صد شاه را
شاه کُند خندهٔ تو بنده را
خنده بیآموز گل سرخ را
جلوه کن آن دولت پاینده را
بسته بدان‌ست درِ آسمان
تا بکشد چون تو گشاینده را
دیده قطار شترهای مست
منتظرانند کشاننده را
زلف برافشان و در آن حلقه کش
حلق دو صد حلقه‌رباینده را
روز وصال‌ست و صنم حاضرست
هیچ مپا مدت آینده را
عاشق زخم‌ست دفِ سخت‌رو
میل لب‌ست آن نیِ نالنده را
بر رخ دف چند طپانچه بزن
دم ده آن نای سگالنده را
ور به طمع ناله برآرد رباب
خوش بگشا آن کف بخشنده را
عیب مکن گر غزل ابتر بماند
نیست وفا خاطر پرّنده را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت خنده و چهره محبوبش اشاره میکند و می‌گوید که این خنده می‌تواند قدرتی افسانه‌ای داشته باشد. از خندهٔ محبوبش به عنوان چیزی یاد میکند که می‌تواند شاهرگ زندگی را تغییر دهد و باعث شادی و خوشی شود. شاعر همچنین به عشق و ارتباط عمیق با معشوقه‌اش پرداخته و بر اهمیت لحظه‌های وصال و دلتنگی‌های عاشقانه تاکید میکند. او به زیبایی و ظرافت عشق اشاره دارد و از معشوق میخواهد که در این لحظات خوشایند، زندگی را مانند گل سرخ، زیبا و باشکوه کند. این شعر به نوعی تقدیری از عشق و زیبایی‌های آن است.
هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی آن لبخند زیبا و درخشان را پنهان کنی؟
هوش مصنوعی: من با ناز و زیبایی تو می‌توانم پادشاهان را به زانو درآورم، و لبخند تو بنده‌ای مثل من را سرشار از عشق و شگفتی میکند.
هوش مصنوعی: گل سرخ را به یاد خنده بینداز و جلوه‌ای از آن زیبایی همیشگی را به نمایش بگذار.
هوش مصنوعی: در آسمان در به روی کسی بسته است تا او را که درها را می‌گشاید، به سوی خود بکشد.
هوش مصنوعی: چشم‌ها به شترهای سرمست دوخته شده‌اند که منتظر راننده خود هستند.
هوش مصنوعی: موهایت را باز کن و به آن فکر کن که چگونه می‌توانی دل‌های زیادی را با زیبایی خود جذب کنی.
هوش مصنوعی: روز وصال فرارسیده و معشوق در کنار ماست، پس نگران آینده نباش.
هوش مصنوعی: عاشق مانند زخم است و با دل سوزان، صدای ناله‌ای شبیه نی دارد که با سختی می‌نوازد و به عاشق می‌زند. عاشق در این تصویر، هم درد و زخم را تجربه میکند و هم از آن به عنوان ابزاری برای بیان احساساتش استفاده میکند.
هوش مصنوعی: چند ضربه به زینت‌های صورت بزن و در دم نای ساز به نوازش بپرداز.
هوش مصنوعی: اگر ساز زیبا، به خاطر آرزوها ناله‌ای سر دهد، دست بخشنده را به شکرانه گشاده نگه‌دار.
هوش مصنوعی: اگر غزل ناتمام بماند، عیب نگذار؛ زیرا وفای پرنده به آزادی‌اش بستگی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
زندگی افزای دل زنده را
ورد مکن قول پراکنده را
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.