ما قحطیان تشنه و بسیارخوارهایم
بیچاره نیستیم که درمان و چارهایم
در بزم چون عقار و گه رزم ذوالفقار
در شکر همچو چشمه و در صبر خارهایم
ما پادشاه رشوت باره نبودهایم
بل پاره دوز خرقه دلهای پارهایم
از ما مپوش راز که در سینه توایم
وز ما مدزد دل که نه ما دل فشارهایم
ما آب قلزمیم نهان گشته زیر کاه
یا آفتاب تن زده اندر ستارهایم
ما را ببین تو مست چنین بر کنار بام
داند کنار بام که ما بیکنارهایم
مهتاب را چه ترس بود از کنار بام
پس ما چه غم خوریم که بر مه سوارهایم
گر تیردوز گشت جگرهای ما ز عشق
بیزحمت جگر تو ببین خون چه کارهایم
قصاب ده اگر چه که ما را بکشت زار
هم می چریم در ده و هم بر قنارهایم
ما مهرهایم و هم جهت مهره حقهایم
هنگامه گیر دل شده و هم نظارهایم
خاموش باش اگر چه به بشرای احمدی
همچون مسیح ناطق طفل گوارهایم
در عشق شمس مفخر تبریز روز و شب
بر چرخ دیوکش چو شهاب و شرارهایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق عشق و تشنگی روحی است. شاعر خود را به قحطی زدگان تشبیه میکند که در جستجوی معشوقی هستند و در عین حال بیان میکند که نه بیچارهاند و نه درمانده. آنها در بزم زندگی شاداب و در میدان جنگ آماده به مبارزهاند. شاعر خود را با تصاویر مختلفی مثل آب و آفتاب توصیف کرده و احساسات عمیق عاشقانه و یکتایی خود را نشان میدهد. او نه تنها در عشق خود استوار است بلکه بر آن است که رازهای درون خود را با دیگران در میان نگذارد. عشق به شمس تبریزی نیز در این شعر تجلی ویژهای دارد و شاعر خود را همچون ستارهای درخشان در آسمان عشق توصیف میکند.
هوش مصنوعی: ما در جستجوی آب و غذا هستیم و اگرچه به نظر میرسد که در فقر به سر میبریم، اما واقعاً مشکل و دردی نداریم.
هوش مصنوعی: در میهمانیها مانند شراب و در جنگها مانند شمشیری قوی هستیم، در شیرینی مانند چشمهای جوشان و در صبر مانند خارهای سخت و تیز.
هوش مصنوعی: ما هرگز زیر بار فساد و رشوه نبودهایم، بلکه ما کسانی هستیم که با عشق و هنر، دلهای شکسته را ترمیم میکنیم.
هوش مصنوعی: رازهای خود را از ما پنهان نکن، چون ما از وجود تو آگاهیم و دل خود را از ما دور نکن، چرا که ما هرگز به کسی زحمت نمیدهیم.
هوش مصنوعی: ما مانند آب دریا هستیم که زیر کاه پنهان شده یا در زیر تابش آفتاب قرار گرفتهایم، اما در واقع در بین ستارهها وجود داریم.
هوش مصنوعی: میتوانی ما را در حالتی شاد و سرمست ببینی که روی بام نشستهایم. خوب میدانی که ما بیپناه و بیپایه هستیم.
هوش مصنوعی: مهتاب چرا از دیدن کنار بام بترسد؟ پس ما چرا باید نگران باشیم وقتی که سوارهایم و میتابیم مانند او؟
هوش مصنوعی: اگر عشق ما را به شدت آزرده و زخمی کرده است، تو بیهیچ زحمتی وضعیت جگر خود را بررسی کن تا بدانی ما چه شرایطی داریم و خونمان چه میشود.
هوش مصنوعی: اگر چه قصاب ده ما را به ناحق میکشد و ما در حالتی ناگوار به سر میبریم، باز هم در کنار همدیگر هستیم و از زندگی در ده لذت میبریم.
هوش مصنوعی: ما مانند مهرهای هستیم که در یک بازی قرار داریم و در این لحظه توجهامان معطوف به دل و احساساتمان شده است و به اطراف نیز چشم دوختهایم.
هوش مصنوعی: سکوت کن، حتی اگر به انسانی مانند احمد، که شبیه مسیح سخن میگوید، بهمانند کودکی در گهواره نظر میافکنی.
هوش مصنوعی: در عشق شمس، ما مانند ستارهای درخشان و شعلهای آتشین هستیم که در شب و روز در آسمان پرنور میتابیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تا واله نظاره آن ماهپاره ایم
از خود پیاده ایم و به گردون سواره ایم
سیر وجود ما نتوان کرد سالها
هر چند قطره ایم ولی بیکناره ایم
هستی ما و نیستی ما برابرست
[...]
خاکیم و تند سیر مثال ستارهایم
در نیلگون یمی به تلاش کنارهایم
بود و نبود ماست ز یک شعلهٔ حیات
از لذت خودی چو شرر پارهپارهایم
با نوریان بگو که ز عقل بلند دست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.