چون ذره به رقص اندرآییم
خورشید تو را مسخر آییم
در هر سحری ز مشرق عشق
همچون خورشید ما برآییم
در خشک و تر جهان بتابیم
نی خشک شویم و نی تر آییم
بس ناله مس‌ها شنیدیم
کای نور بتاب تا زر آییم
از بهر نیاز و درد ایشان
ما بر سر چرخ و اختر آییم
از سیمبری که هست دلبر
از بهر قلاده عنبر آییم
زان خرقه خویش ضرب کردیم
تا زین به قبای ششتر آییم
ما صرف کشان راه فقریم
سرمست نبیذ احمر آییم
گر زهر جهان نهند بر ما
از باطن خویش شکر آییم
آن روز که پردلان گریزند
در عین وغا چو سنجر آییم
از خون عدو نبیذ سازیم
وانگه بکشیم و خنجر آییم
ما حلقه عاشقان مستیم
هر روز چو حلقه بر در آییم
طغرای امان ما نوشت او
کی از اجلی به غرغر آییم
اندر ملکوت و لامکان ما
بر کره چرخ اخضر آییم
از عالم جسم خفیه گردیم
در عالم عشق اظهر آییم
در جسم شده‌ست روح طاهر
بی‌جسم شویم و اطهر آییم
شمس تبریز جان جان است
در برج ابد برابر آییم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به توصیف عشق و زیبایی روحانی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عاشقان باید از دنیای مادی بگذرند و به دنیای عشق و معنویت روی آورند. در این مسیر، آنها در تلاشند تا از خودگذشته و به یک واقعیت عمیق‌تر دست یابند. عاشقانی که به رقص در می‌آیند، با عشق و نور خورشید یکی می‌شوند و در هر صبح، به عنوان نشانه‌ای از عشق دوباره طلوع می‌کنند.
شاعر یادآوری می‌کند که در این راه نباید تحجر و خشک‌سالی بر آنها حاکم شود و خود را در عشق و زیبایی غرق کنند. همچنین به کارهایی چون فانی شدن و نزدیکی به معشوق اشاره می‌کند. او همچنین از شمس تبریزی به عنوان نماد عشق و حقیقت یاد می‌کند و تأکید می‌کند که در جهانی از عشق، می‌توانند به حقیقت نهایی و دنیای ابدی برسند.
هوش مصنوعی: زمانی که ما مانند ذره‌ای کوچک به رقص درآییم، تو ای خورشید، به تسخیر ما درخواهی آمد.
هوش مصنوعی: در هر صبح زود، ما مانند خورشید از سمت شرق عشق ظهور می کنیم.
هوش مصنوعی: در این جهان، چه در شرایط خوب و چه در بد، باید با انعطاف و استقامت زندگی کنیم. نه باید به شدت به مشکلات دچار شویم و نه از خوشی‌ها غافل شویم.
هوش مصنوعی: ما بارها ناله و شیون مس‌ها را شنیده‌ایم؛ ای نور، به ما بتاب تا به طلا تبدیل شویم.
هوش مصنوعی: برای رفع نیاز و درد آنها، ما به آسمان و ستاره‌ها روی می‌آوریم.
هوش مصنوعی: به خاطر دلبر زیبا، که همچون عطر دل‌انگیزی است، به سراغ زیبایی و جواهراتی چون قلاده‌ای از عنبر می‌آییم.
هوش مصنوعی: ما از لباس خود استفاده کردیم تا به خوشبختی و زیبایی بیشتری برسیم.
هوش مصنوعی: ما به خاطر فقر و نیازمان، با خوشحالی و سرزندگی به زندگی ادامه می‌دهیم و از لذت‌ها و نوشیدنی‌های رنگین لذت می‌بریم.
هوش مصنوعی: اگرچه دنیا به ما زهر و تلخی بچشاند، ما از درون خود شکر و سپاسگزاری خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: زمانی که دلیران در اوج جنگ و نابسامانی فرار کنند، ما همچون سنجر خواهیم آمد.
هوش مصنوعی: ما از خون دشمن شرابی درست می‌کنیم و سپس او را می‌کشیم و با خنجر می‌آییم.
هوش مصنوعی: ما گروهی از عاشقان مجنون هستیم که هر روز به عنوان یک حلقه دور هم جمع می‌شویم و به درگاه عشق می‌رویم.
هوش مصنوعی: طغرا (علامت یا امضا) ما را نوشت و ما از خاموشی به سخن گفتن خواهیم آمد، اما کی این اتفاق خواهد افتاد.
هوش مصنوعی: در عالم بالا و در فضای بی‌نهایت ما بر سطح زمین سبز رنگی خواهیم آمد.
هوش مصنوعی: از دنیای مادی و ظاهری فاصله بگیریم و به دنیای عشق و معنویت وارد شویم.
هوش مصنوعی: به جسم تبدیل شده‌ایم، اما روح پاکی در ماست؛ بیایید از این قید جسمانی رها شویم و به پاکی واقعی دست یابیم.
هوش مصنوعی: شمس تبریز، منبع زندگی و وجود است، و در دنیای ابدی ما به یکدیگر خواهیم رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تا نغمهٔ خوشدلی سراییم
یکدم با یار، خوش برآییم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.