|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر |
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
میان ما درآ ما عاشقانیم
که تا در باغ عشقت درکشانیم
مقیم خانه ما شو چو سایه
که ما خورشید را همسایگانیم
چو جان اندر جهان گر ناپدیدیم
چو عشق عاشقان گر بی‌نشانیم
ولیک آثار ما پیوسته توست
که ما چون جان نهانیم و عیانیم
هر آن چیزی که تو گویی که آنید
به بالاتر نگر بالای آنیم
تو آبی لیک گردابی و محبوس
درآ در ما که ما سیل روانیم
چو ما در فقر مطلق پاکبازیم
بجز تصنیف نادانی ندانیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و ارتباط عمیق عاشقان اشاره دارد. او میگوید که عاشقان در تلاشاند تا به باغ عشق پروردگار وارد شوند و به سایهای از او تبدیل شوند. شاعر تاکید میکند که وجود آنها در این دنیا، شبیه به جان انسان است، که هم مخفی و هم روشن است. همچنین، او به این نکته اشاره میکند که عشق و حضور معشوق در زندگی آنها نمایان است، و در نهایت تأکید میکند که در فقر و نادانی تنها چیزی که میدانند، عشق و تعلق خاطر به معشوق است.
هوش مصنوعی: ما عاشقانی هستیم که باید به میان هم بیاییم تا بتوانیم به باغ عشق تو قدم بگذاریم.
هوش مصنوعی: به خانه ما بیائید و همانند سایهای در کنار ما بمانید، زیرا ما در کنار خورشید زندگی میکنیم.
هوش مصنوعی: اگر ما در این دنیا ناپیدا باشیم، یا اگر عشق عاشقان بدون نشانی باشد، باز هم وجودمان در جان این جهان محسوس است.
هوش مصنوعی: اما نشانههای ما همیشه در تو موجود است، چرا که ما همچون جان هم آشکار و هم پنهان هستیم.
هوش مصنوعی: هر چیزی که تو دربارهاش سخن بگویی، ما در سطح بالاتری از آن قرار داریم.
هوش مصنوعی: تو مانند آب هستی، اما در گردابی گرفتار شدهای. بیایید به ما بپیوندی، چرا که ما مانند سیلی در حرکت و آزاد هستیم.
هوش مصنوعی: ما در حالی که در فقر مطلق قرار داریم، زهد و پاکبازی را حفظ کردهایم و جز سرودن شعرهای بیمعنا کاری از ما برنمیآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ترا خوانیم و شاید گر بخوانیم
که ما ره جز به در گاهت ندانیم
چو ما با ضعف خود دربند آنیم
که بگزاریم خدمت تا توانیم
همه گفتند خیل دوستانیم
که ره جز دوستی تو ندانیم
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
چو مؤمن آینه مؤمن یقین شد
چرا با آینه ما روگرانیم
کریمان جان فدای دوست کردند
[...]
چو تسکین غبارت باز دانیم
درین گلشن چو بادت باز خوانیم
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.