مطربا در پیش شاهان چون شدستی پرده دار
برمدار اندر غزل جز پردههای شاهوار
بندگانشان دلخوشان و بندگیشان بینشان
خوانهاشان بیخمیر و بادههاشان بیخمار
دیده بینای مطلق در میان خلق و حق
از همه خلقش گزیر و بر همه فرمان گزار
همچو خور عالم فروز و همچو گردون سرفراز
هم کلید هشت جنت هم برون از پنج و چار
سجده آرد پیش ایشان بانماز و بینماز
پیش ایشان سبز گردد شوره خاک و سبزه زار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف مقام والای شاهان و تاثیر آنها بر بندگان میپردازد. شاعر میگوید که در حضور شاهان، موسیقیدانان باید به نوازندگی شاهانه مشغول شوند و فقط از پردههای شاهانه بگویند. بندگان در این حال خوشحال و در بندگی خود بیعلامت هستند. همچنین، شاعر به دانش مطلق و بینایی خدا اشاره میکند که بر همه چیز فرمان میراند و از مخلوقات فاصله دارد. او شاهان را به خورشید عالم و گردون آسمان تشبیه میکند که بهشتی و بزرگ هستند و حتی در برابر آنها، ظاهری ساده و بیپیرایه از خاک و سبزه به خود میگیرند.
هوش مصنوعی: ای مطرب، وقتی در حضور پادشاهان هستی، مانند کسی که پنجرهدار است، کار خود را به خوبی انجام بده و در اشعارت جز پردههای عالی و شاهانه نیاور.
هوش مصنوعی: بندگان این اشخاص خوشحال هستند و بندگی آنان مشخص نیست. سفرههایشان بدون نان و نوشیدنیهایشان بدون تاثیر هستند.
هوش مصنوعی: چشم بینای خداوند در بین مردم و حقیقت، از همه مخلوقات جداست و بر همه چیز فرمانروایی میکند.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف جایگاهی بلند و والای انسانی اشاره دارد که مانند خورشید روشنی بخش و مانند آسمان با عظمت و سربلند است. همچنین به اشارهای دارد از این که او کلید ورود به بهشت را در دست دارد و از موانع و محدودیتها فراتر رفته است.
هوش مصنوعی: هر کس برای این افراد (عاشقان یا اولیا) سجده کند، چه نماز بخواند و چه نخواند، خاک بیابان برایشان تبدیل به سبزه و گلزار میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
نافه دارد زیر اندر گشاده بی شمار
لاله دارد زیر نافه در شکسته صد هزار
خانمان از رنگ و بوی او همیشه چون بهشت
روزگار از تار و پود او شکفته چون بهار
چشم زی رویش نگه کرد اندرو لاله شکفت
[...]
هر سپاهی را که چون محمود باشد شهریار
یمن باشد بر یمین ویسر باشد بریسار
تیغشان باشد چو آتش روز و شب بد خواه سوز
اسبشان باشد چوکشتی سال و مه دریا گذار
از عجایب خیمه شان با شد چو دریا وقت موج
[...]
ای خداوندان مال العتبار الاعتبار
ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار
پیش ازاین کاین جان عذرآورفروماند ز نطق
پیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند زکار
توبه پیش آرید و نادم از گُنه کاری خویش
[...]
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
افسر زرین بر آرد ابر مروارید بار
گاه مینا زینت آرد زو نگار بوستان
گاه مرجان زیور آرد زو عروس مرغزار
غنچه سازد باغ را پر گلبن از مینا و زر
[...]
ابر آذاری برآمد از کران کوهسار
باد فروردین بجنبید از میان مرغزار
این یکی گل برد سوی کوهسار از مرغزار
وان گلاب آورد سوی مرغزار از کوهسار
خاک پنداری به ماه و مشتری آبستنست
[...]
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۷ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.