بخش ۲۶ - قصهٔ آن حکیم کی دید طاوسی را کی پر زیبای خود را میکند به منقار و میانداخت و تن خود را کل و زشت میکرد از تعجب پرسید کی دریغت نمیآید گفت میآید اما پیش من جان از پر عزیزتر است و این پر عدوی جان منست
پر خود میکند طاوسی به دشت
یک حکیمی رفته بود آنجا بگشت
گفت طاوسا چنین پر سنی
بیدریغ از بیخ چون برمیکنی
خود دلت چون میدهد تا این حلل
بر کنی اندازیش اندر وحل
هر پرت را از عزیزی و پسند
حافظان در طی مصحف مینهند
بهر تحریک هوای سودمند
از پر تو بادبیزن میکنند
این چه ناشکری و چه بیباکیست
تو نمیدانی که نقاشش کیست
یا همیدانی و نازی میکنی
قاصدا قلع طرازی میکنی
ای بسا نازا که گردد آن گناه
افکند مر بنده را از چشم شاه
ناز کردن خوشتر آید از شکر
لیک کم خایش که دارد صد خطر
ایمن آبادست آن راه نیاز
ترک نازش گیر و با آن ره بساز
ای بسا نازآوری زد پر و بال
آخر الامر آن بر آن کس شد وبال
خوشی ناز ار دمی بفرازدت
بیم و ترس مضمرش بگدازدت
وین نیاز ار چه که لاغر میکند
صدر را چون بدر انور میکند
چون ز مرده زنده بیرون میکشد
هر که مرده گشت او دارد رشد
چون ز زنده مرده بیرون میکند
نفس زنده سوی مرگی میتند
مرده شو تا مخرج الحی الصمد
زندهای زین مرده بیرون آورد
دی شوی بینی تو اخراج بهار
لیل گردی بینی ایلاج نهار
بر مکن آن پر که نپذیرد رفو
روی مخراش از عزا ای خوبرو
آنچنان رویی که چون شمس ضحاست
آنچنان رخ را خراشیدن خطاست
زخم ناخن بر چنان رخ کافریست
که رخ مه در فراق او گریست
یا نمیبینی تو روی خویش را
ترک کن خوی لجاج اندیش را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، حکیمی به طاوس میگوید که چرا با کبر و ناز خود را به ارزشمندتر از آنچه که هست نشان میدهد. او به طاوس یادآوری میکند که این ناز و خودپسندی ممکن است او را از چشم دیگران بیندازد و عاقبت برایش مشکل به وجود آورد. حکیم به طاوس میگوید که بهتر است از ناز و خودپسندی دست بردارد و در عوض به نیاز و نیکی روی آورد، چرا که این راه، او را به زندگی بهتر و ارتباط بیشتری با حقیقت و زیبایی میرساند. در نهایت، حکیم بر این نکته تأکید میکند که خود را از غرور رها کند و بر خویش واقعبین باشد.
هوش مصنوعی: پر خود را در دشت میکند طاوس، حکیمی به آنجا رفته و در حال گشت و گذار است.
هوش مصنوعی: طاوس با این زیبایی و جلال از کجا به این مقام رسیده است، که بیتردید از ریشهاش برمیخیزد.
هوش مصنوعی: دل تو از خودت نشانهای میدهد که اگر آن را به خوبی درک کنی، میتوانی مشکلاتت را حل کنی و به آرامش برسی.
هوش مصنوعی: هر بخش از زیبایی و محبت افرادی عزیز، با دقت و درایت حافظان، در کتابها و نوشتهها جای میگیرد.
هوش مصنوعی: برای ایجاد هوای مطلوب و مناسب، از پر پرندگان مثبتی استفاده میکنند.
هوش مصنوعی: این چه بیاحترامی و چه جسارت عجیبی است! تو نمیدانی که خالق این اثر کیست.
هوش مصنوعی: آیا میدانی که چه چیزی را میدانی و با این حال خود را ناز میکنی، در حالی که به دنبال نشان دادن زیباییهای خود هستی؟
هوش مصنوعی: بسیاری هستند که به خاطر گناهانی که کردهاند، از نظر محبوب یا مورد توجه دیگران قرار نمیگیرند و در نظر افراد مهم، ارزش خود را از دست میدهند.
هوش مصنوعی: لذت بردن از ناز و غنج حتی از شیرینی نیز بیشتر است، اما این را نباید فراموش کرد که این کار خطرات زیادی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: راهی که به آرامش و ایمنی میرسد، همان راهی است که نیازهای خود را برآورده میکند. از ناز و غرور بیجا پرهیز کن و با این مسیر سازگاری پیدا کن.
هوش مصنوعی: بسیاری از زیبارویان به خاطر جذابیت و ناز بودنشان، ممکن است دیگران را به سمت خود جذب کنند، اما در نهایت همین جذابیت ممکن است برای خودشان مشکلاتی ایجاد کند و به نوعی به بهای سنگینی برایشان تمام شود.
هوش مصنوعی: اگر لحظهای خوشی و زیبایی به سراغت بیاید، ممکن است ترس و نگرانیهای پنهانت را از بین ببرد.
هوش مصنوعی: این نیاز، هرچند که میتواند صدر را لاغر کند، اما به مانند ماه درخشان، آن را نورانی و دلانگیز میسازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که مردهای را زنده میکند، نشاندهنده این است که او خودش به کمال و رشد دست یافته است.
هوش مصنوعی: وقتی که نفس زنده از بدن مرده خارج میشود، آن نفس به سوی مرگی دیگر میشتابد.
هوش مصنوعی: برای دستیابی به حقیقت و وجودی خالص، باید خود را از وابستگیها و تعلقات دنیوی رها کنی تا بتوانی به مرحلهای بالاتر و روشنتر برسیدی. در این حالت، روحی زنده و ناب از درون تو بیرون خواهد آمد.
هوش مصنوعی: در شب، تو اخراج بهار را میبینی و در روز، به دلیلی به آنچه که در شب دیدی فکر میکنی.
هوش مصنوعی: دست به کار نشو که اگر پرها را بزدایی، دیگر کسی نخواهد توانست چهره غمزدهات را زیبا کند، ای خوشروی.
هوش مصنوعی: چهرهات به قدری زیباست که مانند خورشید درخشان و روشنی میتابد. بنابراین، هرگونه خراشیدن یا آسیب به صورتت جایز نیست.
هوش مصنوعی: زخمی که ناخن به صورت کسی میزند، مثل زخم شقاوت بر صورتی است که حتی ماه به خاطر دوری او گریه کرده است.
هوش مصنوعی: اگر خودت را نمیبینی، پس بر روی خودت را ترک کن و از فکر لجوج و stubborn پرهیز کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.