بو مسیلم گفت خود من احمدم
دین احمد را به فن برهم زدم
بو مسیلم را بگو کم کن بطر
غرهٔ اول مشو آخر نگر
این قلاوزی مکن از حرص جمع
پس‌روی کن تا رود در پیش شمع
شمع مقصد را نماید هم‌چو ماه
کین طرف دانه‌ست یا خود دامگاه
گر بخواهی ور نخواهی با چراغ
دیده گردد نقش باز و نقش زاغ
ورنه این زاغان دغل افروختند
بانگ بازان سپید آموختند
بانگ هدهد گر بیاموزد فتی
راز هدهد کو و پیغام سبا
بانگ بر رسته ز بر بسته بدان
تاج شاهان را ز تاج هدهدان
حرف درویشان و نکتهٔ عارفان
بسته‌اند این بی‌حیایان بر زبان
هر هلاک امت پیشین که بود
زانک چندل را گمان بردند عود
بودشان تمییز کان مظهر کند
لیک حرص و آز کور و کر کند
کوری کوران ز رحمت دور نیست
کوری حرص است که آن معذور نیست
چارمیخ شه ز رحمت دور نی
چار میخ حاسدی مغفور نی
ماهیا آخر نگر بنگر بشست
بدگلویی چشم آخربینت ببَست
با دو دیده اول و آخر ببین
هین مباش اعور چو ابلیس لعین
اعور آن باشد که حالی دید و بس
چون بهایم بی‌خبر از بازپس
چون دو چشم گاو در جرم تلف
هم‌چو یک چشمست کش نبود شرف
نصف قیمت ارزد آن دو چشم او
که دو چشمش راست مسند چشم تو
ور کنی یک چشم آدم‌زاده‌ای
نصف قیمت لایقست از جاده‌ای
زانک چشم آدمی تنها به خود
بی دو چشم یار کاری میکند
چشم خر چون اولش بی آخرست
گر دو چشمش هست حکمش اعورست
این سخن پایان ندارد وان خفیف
می‌نویسد رقعه در طمع رغیف
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به نقد افرادی می‌پردازد که به ظواهر و فریب‌های دینی توجه دارند و از عمق معانی غافل‌اند. بو مسیلم، شخصیتی که خود را پیامبر معرفی کرده، به کذب خود اعتراف میکند و تأکید دارد که به حقیقت و معانی واقعی دین پرداخته نشده است. در این اشعار، توصیه می‌شود که انسان‌ها باید افق دید وسیع‌تری داشته باشند و از حرص و آز خودداری کنند. همچنین به تمایز بین حق و باطل اشاره می‌شود و خطراتی که از قضاوت نادرست و پیروی از ظواهر متوجه افراد است، یادآوری می‌شود. بیان می‌شود که داشتن بصیرت و بینش صحیح، کلید درک واقعیات زندگی است و از انسان‌ها دعوت می‌شود تا از تعصبات بی‌جا و نگرش‌های سطحی دوری کنند.
هوش مصنوعی: مسیلم گفت که من خود را احمد می‌نامم و دین احمد را به وسیله‌ای منسوخ کرده‌ام.
هوش مصنوعی: به مسیلمه بگو که خود را کم کند، چون نباید به ظاهر خود مغرور شود و باید به پایان کارش توجه داشته باشد.
هوش مصنوعی: از حرص و طمع دوری کن و به جای آن، به جلو حرکت کن تا همچون شمعی درخشان در مسیر یادگاری بمانی.
هوش مصنوعی: شمع نشان می‌دهد که مقصد کجاست، مانند ماهی که در آسمان می‌درخشد؛ اما این سو نیز دانه‌ای وجود دارد که می‌تواند دام را جذب کند.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی یا نخواهی، با دقت و روشن‌بینی، تصویرهای زیبا و زشت نمایان خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر نه این است که این کلاغ‌های فریبکار، صدای بازهای سفید را یاد گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: اگر صدای هدهد درسی به ما دهد، پس چرا خود هدهد و پیام او را نمی‌بینیم؟
هوش مصنوعی: پرچم حکمت و علم از سر بندها آزاد شده و به شکوهی چون تاج شاهان و هدهد رسیده است.
هوش مصنوعی: سخنان درویشان و نکات عارفان به دلیل بی‌شرمی برخی افراد، بر زبان آنها نمی‌آید و در واقع پنهان مانده است.
هوش مصنوعی: هر بار که قوم و ملتی از اقوام گذشته نابود شدند، به خاطر این بود که آنها گمان کردند که چوب خشک همانند چوب سوخته است.
هوش مصنوعی: آنها (افرادی که در اینجا اشاره شده‌اند) دارای تمایز و ویژگی‌هایی هستند که می‌تواند شناخت و نمایشی از حقیقت را به وجود آورد، اما حرص و طمع آنها را ناتوان و نابینا میکند.
هوش مصنوعی: کسانی که به دلیل نداشتن بینایی ناشی از رحمت الهی دچار نقص هستند، قابل بخشش‌اند، اما نداشتن بصیرت و درک به خاطر حرص و طمع، توجیه‌پذیر نیست.
هوش مصنوعی: اگرچه به رحمت شاه نزدیک نیستی، اما حسادت تو هم نمیتواند در این موضوع تاثیری داشته باشد.
هوش مصنوعی: در پایان کار، وقتی به ماهی‌ها نگاه می‌کنی، توجه کن که آنها در دل خود گلی دارند و با چشم‌های آخرین، به هدف خود می‌نگرند.
هوش مصنوعی: با دو چشم خود به آغاز و پایان مسائل نگاه کن، مبادا مانند ابلیس نابینا باشی.
هوش مصنوعی: عور به معنای نادانی و ناآگاهی است. در اینجا گفته می‌شود که کسی که فقط یک لحظه را می‌بیند و به آن بسنده میکند، مانند حیوانات است که از آینده و تغییرات خبر ندارند و نمی‌توانند به عقب برگردند و یا درکی از آنچه که ممکن است پیش بیاید داشته باشند. این نوع نگریستن به دنیا نشان‌دهنده‌ی کم‌عمق بودن فهم و ادراک فرد است.
هوش مصنوعی: چشم‌های دوگانه گاو در گرد و غبار مانند یک چشم می‌باشد، چون در این وضعیت هیچ ارزشی برایش وجود ندارد.
هوش مصنوعی: نصف قیمت، ارزش آن دو چشمان او را دارد که چشمانش در جایگاه چشم تو قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: اگر یک چشم فردی را از سر راه برگردانی، قیمت آن به نصف می‌رسد و کمتر از آنچه شایسته است به حساب می‌آید.
هوش مصنوعی: چشم انسان تنها با تکیه بر خود و بدون نیاز به چشم‌های یار، کارهای شگفت‌انگیزی انجام می‌دهد.
هوش مصنوعی: چشم خر به دلیل شکل خاصش، وقتی که به جلو نگاه میکند، انگار که فقط یک چشم دارد و این باعث می‌شود دید او ناقص باشد. بنابراین حتی اگر دو چشم هم داشته باشد، باز هم نمیتواند به خوبی ببیند و در واقع مشکل بینایی دارد.
هوش مصنوعی: این گفت‌وگو هرگز تمام نمی‌شود، و کسی که در پی بهره‌مندی است، ادامه می‌دهد تا نامه‌ای بنویسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.