آن دقوقی داشت خوش دیباجه‌ای
عاشق و صاحب کرامت خواجه‌ای
در زمین می‌شد چو مه بر آسمان
شب‌روان راگشته زو روشن روان
در مقامی مسکنی کم ساختی
کم دو روز اندر دهی انداختی
گفت در یک خانه گر باشم دو روز
عشق آن مسکن کند در من فروز
غرة المسکن احاذره انا
انقلی یا نفس سیری للغنا
لا اعود خلق قلبی بالمکان
کی یکون خالصا فی الامتحان
روز اندر سیر بد شب در نماز
چشم اندر شاه باز او همچو باز
منقطع از خلق، نه از بد خوی
منفرد از مرد و زن، نه از دوی
مشفقی بر خلق و نافع همچو آب
خوش شفعیی و دعااش مستجاب
نیک و بد را مهربان و مستقر
بهتر از مادر شهی‌تر از پدر
گفت پیغامبر شما را ای مهان
چون پدر هستم شفیق و مهربان
زان سبب که جمله اجزای منید
جزو را از کُل چرا بر می‌کنید
جزو از کُل قطع شد بی کار شد
عضو از تن قطع شد مردار شد
تا نپیوندد به‌کُل بارِ دگر
مُرده باشد نبودش از جان خبر
ور بجنبد نیست آن را خود سند
عضو نو ببریده هم جنبش کند
جزو ازین کُل گر بُرد یکسو رود
این نه آن کُلست کو ناقص شود
قطع و وصل او نیاید در مَقال
چیز ناقص گفته شد بهر مثال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره عشق و ارتباط انسانی است. شاعر به وصف دقوقی می‌پردازد که ویژگی‌های مثبتی دارد و می‌گوید که در زمین مانند ماه در آسمان می‌درخشد. او از عشق و تعلق خاطر به مکان خود صحبت می‌کند و بیان می‌کند که این عشق در او شعله‌ور است. همچنین شاعر نقش پیامبر را به عنوان پدری مهربان و نیکوکار مطرح می‌کند و به ارتباط اجزای وجود انسان و پیوستگی آنها با کل اشاره می‌کند. او تأکید می‌کند که قطع شدن از کل باعث مرگ و نیستی می‌شود و تنها با اتصال مجدد، زندگی و حرکت دوباره به دست می‌آید. در نهایت، با مثال‌هایی از طبیعت و روابط انسانی، مفهوم کمال و نقص را بررسی می‌کند.
هوش مصنوعی: مردی با ظاهری زیبا و دلربا وجود دارد که عاشق است و دارای ویژگی‌های خاص و بزرگی است.
هوش مصنوعی: وقتی مه در زمین می‌تابد، مانند آن است که شب‌نشینان در آسمان روشن می‌شوند و زندگی می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در مکانی که زندگی را کم‌تر از آنچه باید ساختی، تنها دو روز در این محیط آن‌چنان گذرانده‌ای که به زودی از آن خارج خواهی شد.
هوش مصنوعی: اگر در یک خانه به مدت دو روز بمانم، عشق در وجودم شعله‌ور خواهد شد.
هوش مصنوعی: زندگی مرفه و راحت را می‌طلبم، ای نفس، به سوی پر بودن و خوشی برو.
هوش مصنوعی: من هرگز خلق و خوی قلبم را در مکان‌ها تغییر نمی‌دهم، چرا که نمی‌تواند در امتحان کاملاً خالص باشد.
هوش مصنوعی: روز در حال گردش و شب در حال عبادت، چشمانش مانند چشمان شاهین به دوردست‌ها می‌نگرد. او همانند یک باز است.
هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که شخص از مردم جدا و دور است، نه به خاطر اخلاق بد خود، و نه به خاطر این که از جنسیت‌های مرد و زن متمایز باشد. بلکه، او به نوعی از دیگران مستقل است.
هوش مصنوعی: مهربان و سودمند به مردم باشی، مانند آب زلال که همیشه به دیگران کمک می‌کند. دعا و خواسته‌ات نیز قبول می‌شود.
هوش مصنوعی: خوبی و بدی را بهتر از مادر و پدر، مهربان و پایدار می‌دانند.
هوش مصنوعی: پیامبر به شما، ای بزرگواران، گفت که مانند یک پدر مهربان و دلسوز هستم.
هوش مصنوعی: به همین دلیل که تمام اجزای وجود من بخشی از کل هستند، چرا باید از آن کل جدا شوید؟
هوش مصنوعی: اگر بخشی از یک مجموعه جدا شود، دیگر کارایی ندارد و مانند عضوی که از بدن جدا شده، بدون زندگی و فاقد ارزش می‌شود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دوباره به همه چیز وصل نشود، او مرده است و از وجودش هیچ خبری در جانش نیست.
هوش مصنوعی: اگر جنبشی در چیزی نباشد، حتی اگر آن چیز به تازگی جدا شده یا تغییر کرده باشد، باز هم هیچ حرکتی از آن سر نمی‌زند.
هوش مصنوعی: اگر بخشی از این کلیت برداشته شود، دیگر آن کلیت باقی نخواهد ماند و ناقص می‌شود.
هوش مصنوعی: قطع و وصل او به هیچ وجه نمی‌تواند در گفته‌ها جا بگیرد؛ چیزی که به‌عنوان مثال مطرح شده، ناقص است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.