دو بیننده نخل کثیرالثمر
که بودند در آن به نشو و نما
دو تابندهٔ بدر سعادت اثر
که می‌برد از ایشان جهانی ضیا
یکی صاحب خلق و خوی حسن
مسمی به آن اسم به هجت فزا
یکی زبده مردم نیکنام
برو نام حیدر علیه الثنا
به یکبار از تند باد اجل
فتادند از پا به حکم قضا
وزین غم به خاک مذلت نشست
برادر که بد اشرف اقربا
سرو سرور تاجران تاجری
فصیح سخندان صاحب ذکا
چو تاریخشان خواستم عقل گفت
آلهی بود تاجری را بقا
به رسم الخط او را چه کردم حساب
سخن شاهدی بود کوته قبا
ولی در تلفظ لباس حروف
خرد یافت بر قدمدت رسا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: دو بیننده به نام‌های حسن و حیدر در جستجوی سعادت و آگاهی بودند. آنها مانند دو ستاره درخشان در زندگی خود، به دیگران نور و روشنی می‌بخشیدند. اما ناگهان به دلیل قدرت تقدیر، بر زمین افتادند و غم و اندوه بر خانواده و نزدیکانشان سایه انداخت. یکی از این دو، تاجری فصیح و باهوش بود که در تاریخ باقی خواهد ماند. با وجود کوتاهی در زندگی، کلمات و آثارش نشان‌دهندهٔ دانش و بلاغت او بود.
هوش مصنوعی: دو نفر که در حال مشاهده درخت خرما با محصول فراوانی هستند، در آنجا به تماشای رشد و شکوفایی آن مشغول‌اند.
هوش مصنوعی: دو نور درخشان که نشانه‌ی خوشبختی هستند، نور خود را به جهانی می‌بخشند و آن را روشن می‌کنند.
هوش مصنوعی: یک نفر دارای صفات و ویژگی‌های نیکو است که به خاطر این خصایل خوب، به نامی زیبا و شایسته شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: یکی از برجسته‌ترین مردان با نام نیک، که به حیدر، بزرگ مرد ستایش شده، شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: ناگهان، با وزش شدید نَفَسی که به سرنوشت تعلق دارد، از جا افتادند و به زمین افتادند.
هوش مصنوعی: برادر از غم و اندوه به حالت ذلت و حقارت افتاده است، چون که او بدی‌های نزدیکانش را مشاهده کرده است.
هوش مصنوعی: سرو، سمبل زیبایی و شکوه تاجران، مانند تاجری است که با کلام شیوا و هوش فراوان خود در میان دیگران می‌درخشد.
هوش مصنوعی: وقتی خواستم تاریخ آنها را بدانم، عقل به من گفت که بقا و دوام یک تاجر به خداوند وابسته است.
هوش مصنوعی: من به سبک نوشتاری او چگونه می‌توانم زبانم را حساب کنم؟ سخن من تنها گواهی است که لباسش اندازه‌ی کوچکی دارد.
هوش مصنوعی: در بیان این شعر، به اهمیت و زیبایی کلمات و حروف اشاره شده است. گفته می‌شود که در تلفظ و بیان این کلمات، ماهیت و قدرت خاصی نهفته است که می‌تواند تاثیر عمیقی بر شنونده بگذارد. این یعنی هر واژه و حرفی به نوعی وزن و ارزش خود را دارد و در آهنگ کلام به وضوح حس می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
برافکند پیری ضیا بر سرت
به چشم بتان ظلمت است آن ضیا
نبینی که باز سپیدی کنون
اگر کبک بگریزد از تو سزا
نبینی سمن برگ نسرین شده
[...]
چو خواهی که یابی زِ هَر بَد رَها
سَر اَندر نَیاری به دامِ بَلا
بفرمود تا آسنستان پگاه
بیامد بنزدیک رخشنده ماه
بدو داد فرخنده دخترش را
بگوهر بیاراست اخترش را
چنان کن کنون تا به روز قضا
نگردد ضِرامش زمانی جدا
به کارش درون نیست چون و چرا
نپرسد از او، او بپرسد ز ما
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.