گه نخجیر زوبین چنگ قوشم

نماید صید دل تاراج هوشم

کبوتر چیست شاهین قوی چنگ

بود چون صعوده در چنگال قوشم

پری از وی به صد مرغ بهشتی

اگر بدهم بسی ارزان فروشم

صدای شهپرش هنگام پرواز

چون صوت قدسیان آید به گوشم

چو این فرخنده طایر گشت رامم

مدام از جام عشرت باده نوشم

سرودم از زبان خواجه این نظم

از آن رو دلربا آمد خروشم

امین خلوت شاه زمانه

امیر نیک خوی جرم پوشم

دعای دولت شه روزگاری است

بود ورد زبان هرشب چو دوشم

نیارم دم زدن نزد امینی

محیطا زآن سبب دایم خموشم