شمارهٔ ۲ - فی ولادة مولانا امیرالمؤمنین علیه السلام
بوی گل و سنبل است یا که هوای بهار؟
زمزمۀ بلبل است یا که نوای هزار؟
نفحۀ روح القدس می رسد از بزم انس
یا که نسیم صبا می وزد از کوی یار؟
صفحۀ روی زمین همچو بهشت برین
از چه چنین عنبرین؟ وز چه چنین مشکبار؟
لالۀ خودرو برست، ژاله برویش نشست
بوی خوشش کرد مست هر که بدی هوشیار
چرخ مرصع کمر چتر ملمع بسر
گوهر انجم کند بر سر مردم نثار
هم به بسیط زمین، پهن بساط نشاط
هم به محیط فلک، سور و سرور استوار
صبح ازل میدمد که افق لم یزل
شام ابد می رمد از دم شمس النهار
مظهر غیب مصون مظهر مافی البطون
از افق کاف و نون سر زده خورشیدوار
مالک ملک وجود، شمع شبستان جود
شاهد بزم شهود، پرده گرفت از عذار
از افق لا مکان عین عیان شد عیان
قطب زمین و زمان کون و مکان وامدار
روح نفوس و عقول اصل اصیل اصول
نفس نفیس رسول خسرو والاتبار
دافع هر شک و ریب، پاک ز هر نقص و عیب
فالق اصباح غیب از پس شبهای تار
ناظم سر و علن بت فکن و بت شکن
غرۀ وجه الزمن درۀ رأس الفخار
شاخۀ طوبی مثال، در چمن اعتدال
ماه فروزان جمال، در فلک اقتدار
قبۀ خرگاه او قبلۀ اهل کمال
پایۀ درگاه او ملتزم و مستجار
طفل دبستان اوست حامل وحی اله
بلبل بستان اوست پیک خداوندگار
قاسم ارزاق کیست؟ ریزه خور خوان او
قابض ارواح کیست؟ بندۀ فرمانگذار
صاحب تیغ دو سر، طور تجلای حق
برد بیک جلوه از سینۀ سینا قرار
نیر انجم خدم تافت ز اوج حرم
شد ز حضیض عدم نور وجود آشکار
گوهر بحر قِدم از صدف آمد برون
فلک محیط کرم در حرم آمد کنار
کعبه پر از نور شد، جلوه گه طور شد
سر «انا الله» ز «نور» گشت عیان، نی ز «نار»
مکه شد از بوی او رشک ختا و ختن
وز چمن روی او گلشن دارالقرار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به描 کشف زیباییهای بهار و اوج سرزندگی زندگی میپردازد. بوی گل و سنبل، صدای بلبل و نسیم معطر بهاری را توصیف میکند. زمین بهشتی و شکوفههای زیبا در آن نمایان است. شاعر به عظمت نور، روح القدس و تجلیات الهی اشاره دارد و زیباییهای عالم هستی را نمایان میکند. همچنین به حضور نمادین شخصیتهای مذهبی و معنوی اشاره شده که نقش مهمی در زندگی انسانها دارند. شعر به نوعی دعوت به شکرگزاری و مشاهده زیباییها و نعمتهای الهی است.
هوش مصنوعی: آیا بوی خوش گل و سنبل در فضا پیچیده، یا اینکه نسیم بهار به مشام میرسد؟ آیا صدای دلنواز بلبل را میشنوید، یا اینکه نغمههای دیگری در حال نواختن هستند؟
هوش مصنوعی: نسیم دلانگیز و روحنواز از جمع دوستان به ما میرسد یا اینکه باد مطبوعی از طرف معشوق میوزد؟
هوش مصنوعی: صفحهی زمین چرا اینقدر زیبا و خوشبوست؟ این عطر و بوی دلپذیر از کجاست؟
هوش مصنوعی: گل لالهای وحشی شکفته شد و شبنم بر روی آن نشسته است. عطر خوش آن وی را سرمست کرده، و هر کسی که بخواهد به خوبی بیدار باشد، باید مراقب باشد.
هوش مصنوعی: چرخ زیبای آسمان، همانند کمربندی از چترهای زیبا، ستارههای درخشان را بر سر مردم نثار میکند.
هوش مصنوعی: هم در زمین و هم در آسمان، شادی و نشاط برقرار است و همه جا جای خوشحالی و جشن است.
هوش مصنوعی: صبح از ابتدای وجود فرامیرسد و نوری را به افق میتاباند که همواره باقی است، در حالی که شب ابدی از دم روز روشن میگریزد.
هوش مصنوعی: مظهر غیب، نمایانگر چیزهایی است که در دلها و درونها وجود دارد و همچون خورشید از افق کاف و نون تابیده و نمایان شده است.
هوش مصنوعی: مالک سرزمین هستی، همانند شمعی در شب، روشنیدهنده و بخشنده است. او در محفل شهود و درک حقیقت، خود را به گونهای پنهان کرده که چهرهاش از دیدهها پوشیده مانده است.
هوش مصنوعی: از دوردستهای نا معلوم، چیزی آشکار شد که مرکز زمین و زمان نمایان گشت و همه موجودات و جهان، تحت تأثیر آنچه که نمایان شده، قرار دارند.
هوش مصنوعی: روح و جانها و عقلها بنیادهای اصلی وجود هستند که ارزش و اهمیت فوقالعادهای دارند و به نوعی میتوان گفت که از طرف پیامبران بزرگ و شخصیتهای با ارزش به ما رسیدهاند.
هوش مصنوعی: کسی که هر گونه تردید و شبهه را برطرف میکند و از هر نوع نقص و عیبی پاک است، نور صبح را که از پشت شبهای تار میتابد، میشناسد.
هوش مصنوعی: ای ناظر، با قدرت و شجاعت، بتهای باطل را کنار بزن و در نبرد با حقایق، به خود ببال. زمانه، گویی تاج افتخار را بر سر تو نهاده است.
هوش مصنوعی: در باغی که درختان به زیبایی رشد کردهاند، درخشش ماهی با جمال افسونگر خود، قدرت و اقتدار را در آسمان نشان میدهد.
هوش مصنوعی: ساختمان او مانند قبلهای است که اهل کمال به آن رجوع میکنند و در برابر درگاه او، همگان به او تکیه کرده و از او پناه میجویند.
هوش مصنوعی: کودک دبستان، پیامآور خداوند است و بلبل باغ هم پیک عشق و زیبایی.
هوش مصنوعی: قاسم روزیده کیست؟ کسی که از سفره او میخورد و جانها را قبض میکند، بندهای از بندگان خداست که فرمان او را اجرا میکند.
هوش مصنوعی: صاحب شمشیر دو لبه، در کوه طور تجلیی الهی را با جلوهای از دل خود نمایش داد.
هوش مصنوعی: درخشش ستارهای از عرش آسمان و از اوج مکانی مقدس آغاز شد و از پستی عدم، نور هستی به وضوح نمایان گردید.
هوش مصنوعی: جواهر قدیمی از درون صدف به بیرون آمد و آسمان با لطافت در حرم خود حضور یافت.
هوش مصنوعی: کعبه پر از نور و جلوههای زیبایی شد، حضور خداوند به روشنی نمایان گشت، که این نور از «آتش» نیست، بلکه از «نور» سرچشمه میگیرد.
هوش مصنوعی: مکه به خاطر عطر و بوی او به شهرهایی مانند ختا و ختن حسادت میکند و از زیبایی چهرهاش، گلهای بهشتی به وجود آمده است که نمادی از آرامش و قرار است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چیست ازین خوبتر، در همه آفاق کار
دوست به نزدیکِ دوست، یار به نزدیکِ یار
دوست برِ دوست رفت، یار به نزدیکِ یار
خوشتر ازین در جهان، هیچ نبودهاست کار
سرو سماطی کشید بر دو لب جویبار
چون دو رده چتر سبز در دو صف کارزار
مرغ نهاد آشیانبر سر شاخ چنار
چون سپر خیزران بر سر مرد سوار
آلت رامش بخواه گوهر شادی بیار
رعد مثال این بزن ابر نهاد آن ببار
خلق همی بنگری روز و شب اندر نشاط
جز طرب اندر جهان نیز ندارند کار
خاک نبینی به ره خرده نقره بساط
[...]
ای ز سپهر کمال تافته خورشید وار
گشته به تمییز و عقل نادرهٔ روزگار
از کرم شهریار کار تو همچون نگار
وز قلمت چون نگار مملکت شهریار
ای کل رواسک کند و سرسر خار
دیو با دیدار تو چو لعبت فرخار
کنگی گنده دهان و گنده ریش و کور
بد دل و بد طلعت و بد روی و بد دیدار
دیگهای مایه تو پر غدد و کرم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.