|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به احساسات عمیق خود اشاره میکند. او میگوید دلش از شراب تلخی پر است و در سینهاش به جای خواب، درد و رنج وجود دارد. همچنین به ویرانی وجود انسان اشاره میکند و میگوید که این حال خراب و پر از بلا به هیچ وجه قابل آبادانی نیست. به طور کلی، شاعر حالت ناامیدی و یأس را در این ابیات به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: در دل، به جای خواب، غم و درد وجود دارد که از نوشیدن شراب آغاز میشود، و در سینه، نیز احساسات عمیق و غمانگیز، به جای آرامش خواب است.
هوش مصنوعی: بدن ویران جایی برای آبادانی نیست، این خانۀ بلا همان خراب شدهای است که قبلاً بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در ساغر جان ما شراب اولیتر
وز آتش مِی جگر کباب اولیتر
در ده قدحی که در خرابات فنا
بنیاد وجود ما خراب اولیتر
لعل لب تو از می ناب اولیتر
دندان تو از در خوشاب اولیتر
در خورد دلم بجز لب لعل تو نیست
زان رو که شراب با کباب اولیتر
در پرده ز محتسب شراب اولیتر
پوشیدن کار ناصواب اولیتر
فعل بد خویش را نهان میدارم
باشد رخ زشت در نقاب اولیتر
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.