میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۰ چون ساقی عشق سر خوش افتاد امشب کرد از قفس وجودم آزاد امشب تا صبح ابد مایه بیهوشی بود هر جام نگاهی که به من داد امشب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات احساسی را توصیف می‌کند که به واسطه عشق و زیبایی یک ساقی به او دست داده است. او احساس می‌کند که عشق باعث رهایی‌اش از قفس وجود شده و این بیهوشی و سرخوشی تا صبح ادامه خواهد داشت، هر بار که ساقی نگاهی به او می‌کند.
هوش مصنوعی: امشب ساقی عشق مرا شاد و سرمست کرد و همچون پرنده‌ای از قفس وجودم آزاد شدم.
هوش مصنوعی: هر نگاهی که امشب به من انداختی، مثل یک نوشیدنی است که تا صبح همیشه من را بیهوش و غافل از خود می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هستم به وصالِ دوست دلشاد امشب
وز غصّهٔ هجر گشته آزاد امشب
با یار نشسته و به دل می گویم
یا رب که کلید صبح گم باد امشب
هستم ز وصال دوست دلشاد امشب
وز غصۀ هجر گشته آزاد امشب
با یار نشسته و بغم می گویم
یا رب که کلید صبح گم باد امشب
هستم به وصال دوست دلشاد امشب
وز غصهٔ هجر گشته آزاد امشب
با یار بچرخم و دل میگوید
یارب که کلید صبح گم باد امشب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.