میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

چون ساقی عشق سر خوش افتاد امشب

کرد از قفس وجودم آزاد امشب

تا صبح ابد مایه بیهوشی بود

هر جام نگاهی که به من داد امشب