این زمینی ست که جولانگاه جانان بوده ست
در تن از جلوه جانان منش جان بوده ست
این زمینی ست که از نور جمال ورخ دوست
آفتابش حجل از ریگ بیابان بوده ست
این مدینه ست همانا که حریم حرمش
کعبه حاجت این گنبد گردان بوده ست
این زمینی ست که از غیرت خاک چمنش
آتش اندر جگر چشمه حیوان بوده ست
این زمین داوری کشور امکان کرده ست
این زمین سجده گه روضه رضوان بوده ست
بارها پیش درش چرخ برین برده نماز
بارها عقل کلش نایب و دربان بوده ست
اندرین کوی گرد است که چون نور بصر
خانه افروز جلیدیه امکان بوده ست
ابر تا بر سر او سایه فکن گشته زشرم
زیرسیلاب عرق غرقه طوفان بوده ست
خجلت از ذره خاک حرمش برده سحاب
گر همه مهر و مهش قطره باران بوده ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی یک سرزمین مقدس و خاص صحبت می‌کند که برای محبوب و معشوقیت منشأ الهام و زیبایی است. این سرزمین به نور و جمال محبوب روشنایی می‌دهد و در آن، هر گوشه‌ای نشان از قدرت و زیبایی خداوند دارد. همچنین، این مکان به عنوان حرم و کعبه‌ای برای روحانیون و زائران اهمیت دارد و نمایشگر عشق و شوق به معشوق است. شاعر از عظمت و ارزش این زمین می‌گوید و تأکید می‌کند که حتی طبیعت نیز از زیبایی این مکان خجالت‌زده است. این سرزمین به خاطر ویژگی‌های خاصش، مظهر نیکویی و عبودیت و سجده برای پروردگار و عشق است.
هوش مصنوعی: این زمین محلی است که محبوب در آن کناره‌گیری کرده و وجود او در بدن انسان‌ها نمایان است.
هوش مصنوعی: این زمین با جلوه زیبای معشوقش مانند آفتابی است که در صحرا، بر تلی از شن و ریگ می‌تابد.
هوش مصنوعی: این شهر همان جایی است که کعبه، که محل عبادت و خواسته‌های مردم است، در آن قرار دارد و همه به دور آن می‌چرخند.
هوش مصنوعی: این زمین از شدت عشق و غیرت خود، چنان شادابی دارد که به مانند آتش در دل چشمه‌ها، زندگی و سرزندگی را نمایان می‌کند.
هوش مصنوعی: این سرزمین، جایی است که داوری و قضاوت در آن انجام می‌شود و همچنین محلی است که برای سجده و عبادت، به عنوان بهشتی از نعمت‌ها و خوبی‌ها شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: بارها در جلوی در او آسمان به سجده رفته و بارها عقل کامل او به عنوان نایب و دربان حضور داشته است.
هوش مصنوعی: در این مکان، نور چشمان مانند شعله‌ای است که به روشنی و زیبایی فضا کمک می‌کند و به گونه‌ای است که امکان برقراری ارتباط و فهم عمیق را فراهم می‌سازد.
هوش مصنوعی: ابر به خاطر شرم و خجالت، زیر باران و طوفان عرق کرده و غرق شده است، در حالی که به سر او سایه می‌فکند.
هوش مصنوعی: ابر از خجالت خاک حرم او شرمنده شده است، اگر همه ستاره‌ها و ماه‌ها هم قطره‌ای باران باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این زمینی ست که سرمنزل جانان بوده ست
مطرح نور رخ آن مه تابان بوده ست
این زمینی ست که هر شیب و فرازی که در اوست
جای آمد شد آن سرو خرامان بوده ست
این زمینی ست که هر جا خس و خاری بینی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.