بر سر مژگان هجوم اشک گلگون من است
گریه را هنگامه گرم از گرمی خون من است
یک دو روزی شد که دیر از خانه می‌آید برون
ظاهرا تاثیر شوق روزافزون من است
زودم از بالین برفت امروز آن بدخو، مگر
بر امید مرگم از حال دگرگون من است؟
غیر را با خود به بزمش بردم وآن دلفریب
منّتی دارد به من، با آنکه ممنون من است
می‌دهد میلی نهال آه من از سرو یاد
تا خیال قامتش در طبع موزون من است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و درد دل شاعر است. شاعر از اشک‌هایش که بر مژگانش جاری است، به شدت تحت تأثیر عشق و شوق روزافزون معشوق قرار دارد. او به تأخیر معشوق در بیرون رفتن از خانه اشاره می‌کند و این را نشانه‌ای از شوق عاطفی‌اش می‌داند. شاعر همچنین به غم و ناامیدی‌اش از جدایی و مرگ اشاره می‌کند و می‌گوید که با وجود اینکه معشوق با دیگران در بزم می‌گذرانده، او هنوز به او مدیون است. در نهایت، شاعر به یاد معشوق و زیبایی او که در ذهنش نقش بسته، بیدریغ از درد دل خود سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: اشک‌های من مثل گل سرخی به مژگانم چنگ می‌زنند و این گریه، به دلیل حرارت و شدت احساسات درونی من است.
هوش مصنوعی: مدتی است که او دیرتر از خانه خارج می‌شود و به نظر می‌رسد که این موضوع ناشی از شوق و علاقه روزافزون من به اوست.
هوش مصنوعی: امروز آن شخص بدخلق زود از کنارم رفت، مگر اینکه امید به مرگ من ناشی از اوضاع آشفته‌ام باشد؟
هوش مصنوعی: من فردی دیگر را به مهمانی‌ام بردم و آن دلربا به من لطف کرده است، در حالی که خود او باید از من سپاسگزار باشد.
هوش مصنوعی: نهال آرزوی من از عشق سرو بیان می‌کند، زیرا سنجش زیبایی او در روح من جاری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.