دلا بی‌طاقتی کم کن چو شیدا کرده‌ای خود را

که امروز است یا فردا که رسوا کرده‌ای خود را

ز انکار محبت خویش را بازی مده چندین

که بازی‌بازی ای دل، گرم سودا کرده‌ای خود را

برای شکوه من رفته‌ای ای غیر، سوی او

به این تقریب، باری پیش او جا کرده‌ای خود را

کنی هردم شتاب نامه بردن پیش او، قاصد

بدان ماند که رفته‌رفته شیدا کرده‌ای خود را

دلا پایت نمی‌آید ز شادی بر زمین، گویا

چو میلی صید فتراک تمنا کرده‌ای خود را