خلقی به سر ره که خرامان بدر آیی
آید ز فریب تو که پنهان بدر آیی
خواهی که شود دست ز دامان تو کوتاه
کز خانه چو گل بر زده دامان بدر آیی
تا سازی‌ام آزرده، بپرسی خبر غیر
از جذبه عشقم چو شتابان بدر آیی
شب خلق به خواب خوش و من بر سر هر کوی
کز بزم که سرمست و غزلخوان بدر آیی
رفتی که شوی شاد ز جان دادن میلی
من در غم آنم که پشیمان بدر آیی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عاشقانه و درونی شاعر اشاره دارد. شاعر به معشوق خود خطاب می‌کند و از او می‌خواهد که با زیبایی و دلربایی‌اش به او نزدیک‌تر شود. او به فریبایی آن معشوق اشاره می‌کند و می‌خواهد که این زیبایی از پس پرده‌ها نمایان شود. همچنین، شاعر احساس می‌کند که با جدایی و دوری از محبوب، دستیابی به خوشبختی و آرامش برایش دشوار شده است. او در نهایت به احساس پشیمانی و غم خود از دوری معشوق اشاره می‌کند و آرزو دارد که او دوباره در زندگی‌اش حاضر شود.
هوش مصنوعی: مردمی در مسیر تو هستند که با زیبایی و جذابیت خود، تو را تحت تاثیر قرار می‌دهند تا به آرامی و بدون اینکه تظاهر کنی، نمایان شوی.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که دیگر نتوانی به دامانی که در دست توست دسترسی پیدا کنی، باید از خانه بیرون بیایی مانند گلی که از خاک روییده و دامان خود را رها کند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که من به یاد عشق تو هستم، از حال و احوال دیگران سوال نکن. وقتی به سرعت از من دور می‌شوی، طبیعتاً حال من بد است.
هوش مصنوعی: در شب، مردم در آرامش و خواب خوش هستند، اما من در هر خیابانی هستم و به دنبال تو می‌گردم. تو که از مهمانی مست و شگفت‌انگیز بیرون می‌آیی و غزل می‌خوانی.
هوش مصنوعی: رفتی تا زندگی‌ات را با شادی پر کنی، ولی من در دل غمگینم؛ امید دارم که از این تصمیم پشیمان نشوی و برگردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.