پاره سازد غم تو رشته تدبیر امید
بگسلد زورگر کین تو زنجیر امید
بارها رهزن غم، قافله صبر مرا
کرده تاراج و شده باعث شبگیر امید
زان همی خیزدم از دل شرر نومیدی
که مرا آمده بر سنگ جفا تیر امید
می‌شوم زود تسلی و ز بس نومیدم
نسزد دست وفای تو عنانگیر امید
میلی از صیدگه عشق بپرهیز که هست
کمترین صید درین بادیه، نخجیر امید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به احساس غم و ناامیدی خود اشاره می‌کند و می‌گوید که غم و مشکلات او باعث شده‌اند که امیدش را از دست بدهد. او از رنج‌ها و دردهایی صحبت می‌کند که مانع از آرامش و صبر او شده‌اند. با وجود این همه سختی و خیانت‌هایی که به او شده، هنوز هم امید دارد و از تیرهای جفا نمی‌هراسد. در نهایت، از عشق و میل به آن می‌گوید و به این نکته اشاره می‌کند که در این راه باید احتیاط کرد، چرا که ممکن است امید به عشق او را به تله بیاندازد.
هوش مصنوعی: غم تو می‌تواند تمام امیدها را پاره کند و تدبیر و برنامه‌ریزی را به هم بریزد، مثل زنجیری که به خاطر کینه و دشمنی تو، امید را از بین می‌برد.
هوش مصنوعی: من بارها از سوی غم و اندوه مورد حمله قرار گرفته‌ام و صبر و تحمل من را به غارت برده‌اند؛ به‌طوری که امید و آرزوهایم به شدت کاهش یافته و در تاریکی شب گم شده‌اند.
هوش مصنوعی: از دل ناامیدی که مانند شرری در وجودم می‌درخشد، برمی‌خیزم، زیرا تیر امیدی که به سنگ جفا برخورد کرده، به من رسیده است.
هوش مصنوعی: به زودی آرامش می‌یابم و از آنجا که بسیار ناامید شده‌ام، دیگر دستی که وفای تو را به همراه دارد، شایسته‌ی امید نیست.
هوش مصنوعی: از دنبال کردن عشق دوری کن، چرا که در این سرزمین، کوچک‌ترین شکار هم در برابر امیدهایی که داری، بی‌معناست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.