|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر حاکی از این است که بونصر حسن، جوانی است که میمیرد و به همین دلیل کسی نباید از عمر خود ناراحت باشد. به نظر میرسد که رد کردن جوانی و مرگ از زندگی، طبیعی است و آن کس که واقعاً جوان نیست، هرگز نمیتواند به خوبی زندگی کند. شاعر میگوید بهتر است که انسانها در همان لحظهای که به دنیا میآیند، بمیرند تا از رنج زندگی در امان باشند.
هوش مصنوعی: اگر حسن جوان بمیرد، شما از عمر خود احساس ناراحتی نکنید.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که شخصی که در دانش و فهم از دیگران برتر است، انگار از جوانی و شادابی برخوردار است و هرگز پیر نمیشود.
هوش مصنوعی: بهتر است که انسان خود را نپروراند، زیرا کسی که در همان لحظه به دنیا میآید، به همان سرعت نیز از بین میرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اسراف مکن ببذل مالت
کز سیم و زرت نمیگزیرد
نی بیزرت ایچ حکم باشد
نی بی درمت کسی پذیرد
هر کونه بقدر خود کند خرج
[...]
شمعی که نه از تو نور گیرد
از باد بروت خود بمیرد
غولی که به دشت خو پذیرد
در باغ بریش جان گیرد
یکسال سه بار مه بگیرد
بسیار شه و گدا بمیرد
فردا که ز فرقتت بمیرد
وصل تو کجاش دست گیرد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.