هوش مصنوعی: شاعر در این بیت می‌گوید شب برگرفته از مسیر خانه را می‌بیند که افرادی با او هستند، هم آشنا و هم بیگانه. او خود را به گونه‌ای مشغول می‌کند که یادآور پروانه‌ای است که به شمع نزدیک می‌شود. این تصویرسازی نشان‌دهنده جاذبه و کشش عواطف و احساسات است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت می‌گوید شب برگرفته از مسیر خانه را می‌بیند که افرادی با او هستند، هم آشنا و هم بیگانه. او خود را به گونه‌ای مشغول می‌کند که یادآور پروانه‌ای است که به شمع نزدیک می‌شود. این تصویرسازی نشان‌دهنده جاذبه و کشش عواطف و احساسات است.
هوش مصنوعی: مستم را دیدم که در راه خانه‌اش جمعیتی را با خود همراه کرده، در حالیکه از دوستان و آشنایان و همچنین بیگانگان دور بوده است.
هوش مصنوعی: خودم را محکم نگه داشتم و با شور و شوق از شادی به دور شمع حرکت کردم، مانند پروانه‌ای که به دور شمع می‌چرخد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در هجو من ای قوامی فرزانه
گر ماز شدی تا بسر خمخانه
من سوزنیم گنگ و نر و دیوانه
بندم و تیر هر دو از یکنانه
در راه فرید کاتب فرزانه
بگشاد شبی در تناسل خانه
آورده به صحرای جهان مردانه
خوارزمیکی باره و دندانه
این بادیهٔ تو را سری پیدا نه
پختن طمعِ وصل تو جز سودا نه
جان عاشقِ تو، ولیک جان اینجا نه
تو در دلِ ما ولیک دل با ما نه
ای در طلب تو عاقلان دیوانه
در راه غم تو آشنا بیگانه
چون می نتوان با تو شدن هم خانه
در نور خودم بسوز چون پروانه
مستش دیدم گرفته راه خانه
خلقی با او ز خویش و از بیگانه
خود را بستم برو زدم مردانه
زان گونه که با شمع کند پروانه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.