گنجور

 
شمس مغربی

هنو گیتی نبد اج نیستی هست

که بریان و دلم چویان سرمست

نبد اج یان و دل نام و نشانی

کو ایان من اویان عهد می بست

در آن عهدین که اویان بسته با من

من اج اویان پیمان هیجه نشکست

نبد دستی و دامانی به گیتی

که من نج ناد دامان ها ژره دست

من اج اویان کوا اهنامم آورد

نام چهنام آمن به خویشه ببست

مهر اج مهروانان میشه خوش بی

نیجه رو مهروانی کسته بی کست

نه امروجی چما پیوند دناد

نه امرو اج دو گیتی دل چمارست

چما دل اج کهان آن روژه ببرر

اما دناد یان آن روژه پیوست

چو خویشم مغربی آن روزه دور خاست

کوا اویان دمی وی خویشه بنشست