در شام صبح صادق دیدم که سر بر آورد
ماه دو هفته روئی چون مهر خاور آورد
شام سحر ندیدم جز آفتاب رویش
کان ماه روی خود را اندر برابر آورد
در روی ما بخندید دلبر چو صبح صادق
کان خنده لب او صد قند و شکر آورد
آنمه چو روی بنمود شد هر دو کون روشن
هر ذره از جمالش خورشید دیگر آورد
شاه دو عالم آمد در کلبه فقیران
شمع و شراب و شاهد با خویشتن آورد
شاهد جمال او بود می لعل آبدارش
روی چو آتش او شمع معنبر آورد
در داد ساغری می چون آفتاب روشن
در کام من بمستی لعل لبش برآورد
چون شیر و شهد و شکر بودیم هر دو آن شب
اما شب طویلش چون صبح محشر آورد
از پرتو جمالش کان آفتاب جانهاست
کوهی ز سنگ خارا گه لعل و گه زر آورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق خود می‌پردازد. او شب را با طلوع ماه و آفتاب مقایسه می‌کند و می‌گوید که معشوقش با لبخندش شادی و شکر به همراه دارد. زیبایی او به اندازه‌ای است که هر ذره از وجودش همچون خورشید می‌درخشد. شاعر همچنین به مهمانی که معشوقش برگزار کرده اشاره می‌کند، جایی که شمع و شراب در کنار زیبایی او به کلبه فقیران آمده است. در نهایت، او زیبایی و جذابیت معشوقش را چنان توصیف می‌کند که گویی آفتابی جان‌افزا و کوهی از ثروت و زیبایی است.
هوش مصنوعی: در صبح زود، متوجه شدم که ماه که دو هفته از آغازش گذشته، مانند خورشید صبحگاهی سر برآورده است.
هوش مصنوعی: در صبحگاه، جز زیبایی چهره‌اش را ندیدم، چرا که ماه هم نمی‌توانست در برابر زیبایی او خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: عزیز من، وقتی صبح صادق می‌رسد و تو می‌خندی، انگار که لب‌های تو محلی است برای قند و شیرینی؛ خنده‌ات مثل صبحی روشن و دلنشین است.
هوش مصنوعی: وقتی او چهره‌اش را نمایان کرد، هر دو جهان روشن شد و هر ذره از زیبایی‌اش مانند خورشیدی جدید درخشید.
هوش مصنوعی: پادشاه جهان به خانه‌ی فقیران آمد و با خود شمع، شراب و معشوق را به همراه داشت.
هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و جذابیت خاصی اشاره شده است که فردی با چشمان درخشان و لبخندی دلربا دارد. او مانند شمعی نورافشان است که زیبایی‌اش می‌درخشد و توجه را جلب می‌کند. زیبایی او به حدی است که می‌تواند هر کسی را مجذوب خود کند، همان گونه که شمع با نورش، فضای اطرافش را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: در میخانه، جامی پر از شراب به من دادند که مانند خورشید درخشان است. به واسطه‌ی زیبایی و شور آن، لب‌های سرخ محبوبم جلوه‌گر شد و مرا مست کرد.
هوش مصنوعی: ما در آن شب مانند شیر و عسل و شکر بودیم، اما طولانی بودن آن شب مانند روز قیامت به نظر می‌رسید.
هوش مصنوعی: از زیبایی او مانند نوری است که جان‌ها را روشن می‌کند. کوهی از سنگ‌های سخت که گاهی لعل (یاقوت) و گاهی طلا به همراه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.