ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب داد
وز تگرگ روح پرور مالش عناب داد
چشم مست او که مژگان را به قتلم تیز کرد
خنجر زهراب داده در کف قصاب داد
هر خدنگ غمزه ای را کاو به شست ناز بست
آن خدنگ اول نشان بر سینه احباب داد
باز آن ابرو کمان غمزه زن قصد که کرد
چشم او باری ز مژگان ناوک پرتاب داد
وین کجا ماند ز چشم و ابرویش زین سان که او
ترک مست کافری را راه در محراب داد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و魅یّتی بی‌نظیر نرگس سخن می‌گوید که با لطافت و ظرافت خود، گل را آب می‌دهد و به تأثیرات مثبت باران اشاره می‌کند. اشاره به چشم‌های مست و جذاب او دارد که به نوعی باعث حسادت و آسیب رساندن به دیگران میشود. همچنین، حس غم و شادی را به واسطه گام‌های نازک و خمیده او به تصویر می‌کشد. شاعر با استفاده از تشبیهات زیبا، تأثیر چشم و ابروهای او را در قلب و روح دیگران بیان می‌کند و در نهایت حس عمیق عشق و لطافت را در ظاهر و باطن او نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: بارش شبنم از گل نرگس به روی زمین، باعث شد که گل‌ها جان تازه‌ای بگیرند و همچنین بارش تگرگ که روح‌افزا بود، به میوه عناب لطافتی بخشید.
هوش مصنوعی: چشم زیبای او با مژگانش به شدت مرا مجروح کرد، مانند خنجری که در دست قصابی بوده و زهرآلود است.
هوش مصنوعی: هر تیر عشقی که با ناز از انگشتان او پرتاب میشود، نخستین نشانه‌اش را بر دل دوستان می‌زند.
هوش مصنوعی: پس از مدتی، دوباره آن ابروهای کمانی و جذاب که با شیطنت می‌خندیدند، چشمی را هدف قرار دادند و از مژگان خود تیر غمزه‌ای رها کردند.
هوش مصنوعی: و اینجا چگونه می‌توان از دید و زیبایی او صحبت کرد، در حالی که او به یک جوان ترک دیوانه‌ای که کافر است، اجازه داده تا به محراب نزدیک شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چشم مستت گو شمال نرگس پر خواب داد
طاق ابرویت شکست گوشه محراب داد
گر جفا اینست کز زلف تو بر من میرود
عاقبت پیش تو خواهم دامن او تاب داد
گفته دادی بخواه از غمزه خونریز ما
[...]
پادشاهی که به شب خلق جهان را خواب داد
دست صنعش طره ی مشکین شب را تاب داد
هر دم از دارالشفای شوق از بهر دوا
دردمندان را ز حکمت شکر و عناب داد
چون به دست صنع خود خوان کرم می گسترید
[...]
آهم از پیچیدگی، چون رشته، تن را تاب داد
اضطرابم اشک را خاصیت سیماب داد
گرچه اقبالم ضعیف افتاده، ادبارم خوش است
آسمان روز سیاهم را شب مهتاب داد
{بیاض}
[...]
تا عرق،گلبرگ حسنت یک دوشبنم آب داد
خانهٔ خورشید رخت ناز بر سیلاب داد
کس به ضبط دل چه پردازد که عرض جلوه ات
حیرت آیینه را هم جوهر سیماب داد
در محبت غافل از آداب نتوان زبستن
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.