|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل شکسته و غمگینی خود سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که غم‌اش به حدی زیاد شده که کسی برای تسکین او وجود ندارد. شاعر می‌خواهد دلش را به یاری بسپارد که او نیز دلی بی‌یار نباشد. او در خیال خود معشوقش را تماشا می‌کند، اما حس می‌کند که دلش به سمت گلزار نمی‌رود. همچنین، او به ارتباط بین غم و عشق اشاره دارد که حس می‌کند تنها کارش غم‌خوری است و هیچ کار دیگری ندارد.
هوش مصنوعی: دل دارم، اما فقط غم و اندوهی در دلم هست. غم من از حد گذشته است و هیچ کس هم نیست تا به من کمک کند.
هوش مصنوعی: می‌خواهم دل خود را به معشوق بسپارم، زیرا کسی که دلش را به او بسپارد، بدون او نمی‌تواند زندگی کند.
هوش مصنوعی: عزیزم، در خیال تو به تماشای چهره‌ات نشسته‌ام و دلم به سوی باغ گلزار می‌رود.
هوش مصنوعی: چشم تو همچون خون من، هر روز و شب در حال مستی و هشیاری است.
هوش مصنوعی: حسن تو را به کار واداشته و من جز غصه خوردن کار دیگری ندارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همه راه بر باغ و دیوار نی
گله در گله کس نگهدارنی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.