صبا زعشوه پنهان دوست الله دوست
از ساغر لب پنهان دوست الله دوست
زپسته ده او که هیچ پیدا نیست
نصیبه ای به قیران دوست الله دوست
ز تیر غمزه خونریز یار الله داد
اگلی ز گلشن بستان دوست الله دوست
زخیل سنبل بستان بار شیدالله
را زچشم سر خوش فتان دوست الله دوست
کمال زنده به بوی گلی ز گلشن اوست
پر صبا ز گلستان دوست الله دوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و محبت نسبت به خداوند و زیبایی‌های او پرداخته است. شاعر از طریق تصاویری زیبا و شاعرانه، ارتباط عمیق خود با دوستداران الهی را بیان می‌کند. او از پنهان بودن و دست نیافتنی بودن محبت الهی سخن می‌گوید و اینکه این عشق و جمال در دل طبیعت و گل‌ها نیز احساس می‌شود. به‌طور کلی، شعر تأکید بر زیبایی و کمال الهی و اهمیت عشق به خداوند دارد.
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی به آرامی از جانب دوست می‌وزد، و در هر جرعه از می، محبت و نزدیکی او محسوس است.
هوش مصنوعی: از تنش ده که هیچ‌کس نبیند، نصیب کسی که دوستی با خدا دارد.
هوش مصنوعی: از تیر نگاه زیبا و کشنده‌ی یار، به خدا پناه می‌برم. اگر از میان باغ و گلستان دوست، او را از دست بدهم، دیگر هیچ چیز به من آرامش نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: در باغی که سنبل‌ها گل داده‌اند، باران الهی بر زمین می‌بارد و زیبایی‌ها از چشم دل‌ربای محبوب نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: کمال و زیبایی زندگی به عطر خوش گلی از باغ اوست و نسیم ملایم نیز از گلستان محبوب خدا به‌دست می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.