آن حور ماه چهره که رضوان غلام اوست
جنّت فراز سرو قیامت قیام اوست
گر زانک مشک ناب ز چین می شود پدید
صد چین در آن دو سلسله ی مشک فام اوست
مقبل کسی کش او بغلامی کند قبول
ای من غلام دولت انکو غلام اوست
عامی چو من بحضرت سلطان کجا رسد
لیکن امید بنده بانعام عام اوست
پروانه گر چو شمع بسوزد عجب مدار
کان سوختن ز پختن سودای خام اوست
مشتاق را بکعبه عبادت حلال نیست
الا بکوی دوست که بیت الحرام اوست
وحشی ببوی دانه بدام اوفتد ولیک
خرّم دلی که دانه خال تو دام اوست
هر کو کند بماه تمامت مشابهت
این روشنست کز نظر ناتمام اوست
خواجو بترک نام نکو گفت و ننگ داشت
از ننگ و نام اگرچه که ننگم ز نام اوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جلال یک معشوق خاص است که به وضوح در آن توصیف شده است. شاعر از حوری ماهچهرهای صحبت میکند که وجود او بهشتی است و او را غلام خود میداند. او به برتری و عظمت معشوق اشاره میکند و میگوید که حتی اگر کسی مانند او، در مقام و مرتبه پایینتری باشد، امید او به الطاف معشوق است. درد و شور عشق از قابل تحمل بودن سوختن به مانند پروانهای که شمع را دوست دارد، بیان شده است. شاعر با به تصویر کشیدن کعبه به عنوان نقطه عطف عشق، آن را بینهایت مقدس و ارزشمند میداند. همچنین به اینکه وابستگی و عشق واقعی تنها در پی دوست است و نه در پی چیزهای دنیوی، تأکید میکند. در نهایت، شاعر به ننگ و نام میپردازد و آن را به نوعی اشارهای به حس شرم و افتخار در عشق میداند، به ویژه در رابطه با معشوقش.
هوش مصنوعی: آن دختر زیبای بهشتی که رضوان، نگهبان بهشت، برای او خدمت میکند، در روز قیامت با زیبایی خاصی خود را نشان میدهد و بهشت تحت تأثیر حضور او قرار میگیرد.
هوش مصنوعی: اگر زعفران خالصی از چین به وجود بیاید، آن بوی خوش صدبار در دو رشته از موهای مشکین او نمایان خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر غلامی خود را مورد پذیرش قرار دهد، ای من، کسی که در خدمت آن دولت است، واقعاً غلام اوست.
هوش مصنوعی: انسانی مثل من که در سطح عوام قرار دارد، به نزد سلطان کجا میتواند برسد؟ ولی امید من به رحمت و الطاف عمومی اوست.
هوش مصنوعی: اگر پروانه مانند شمع بسوزد، تعجبی ندارد؛ زیرا این سوختن ناشی از شوق و عشق سرکش اوست که هنوز ناآزموده و خام است.
هوش مصنوعی: عاشق نمیتواند به عبادت برود مگر اینکه به خانه دوستش نزدیک شود، زیرا آنجا به واقع مکان مقدس اوست.
هوش مصنوعی: وحشی به بوی دانه به دام میافتد، اما دل شاد و خوشی که دانهٔ محبت تو برای او دام است، بر همه چیز میچربد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به تمامیت تو شباهت پیدا کند، این روشن است که به دلیل ناتمام بودن نگاه اوست.
هوش مصنوعی: خواجو به نیکی یاد کرد و از بدی و ننگ دوری جست، هرچند که خود به خاطر نام او مورد سرزنش قرار گرفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گسترده در بسیطهٔ آفاق نام اوست
گردون مطیع او و زمانه غلام اوست
خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست
طوبی غلام قد صنوبرخرام اوست
آن قامتست نی به حقیقت قیامتست
زیرا که رستخیز من اندر قیام اوست
بر مرگ دل خوشست در این واقعه مرا
[...]
فرماندهی که خسرو گردون غلام اوست
در بر و بحر خطهٔ شاهی به نام اوست
احوال خلق عالم و ارزاق مرد و زن
قائم به عدل شامل و انعام عام اوست
روی زمین ز شعلهٔ خورشید حادثات
[...]
نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام اوست
آن طایری که سلسلهٔ عشق دام اوست
با جم چه کار مست خرابات عشق را
چون آب خضر باده و خورشید جام اوست
از محرمان خلوت خاص است هرکه را
[...]
شهزاده یی که میر علی حمزه نام اوست
جبریل اگر بعرش پرد مرغ بام اوست
در وصف او مگو که سپهرش مقام شد
گو: پایه سپهر بلند از مقام اوست
هر کو شنیدی بوی شمیمی ز مشهدش
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.