هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت زنی اشاره میکند که با موی خود بر کمرش ظاهری دلربا دارد و از گلبرگها سیراب است. شاعر بیان میکند که وقتی او به زلفهای خود اشاره کرد، دلش به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و زن در پاسخ به او میگوید که نگران نباشد و پراکندگی احساساتش را ناچیز جلوه میدهد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت زنی اشاره میکند که با موی خود بر کمرش ظاهری دلربا دارد و از گلبرگها سیراب است. شاعر بیان میکند که وقتی او به زلفهای خود اشاره کرد، دلش به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و زن در پاسخ به او میگوید که نگران نباشد و پراکندگی احساساتش را ناچیز جلوه میدهد.
هوش مصنوعی: آن ماهی که در کمرش موهایی شبیه به سنبل دارد، صورت گلها را سیراب و زیبا میکند.
هوش مصنوعی: گفتم که موهای تو دل مرا به شدت درگیر کرده و از دستم خارج شده است، او در پاسخ گفت که در این حالت که به هیجان آمدهای، حرف بیمورد نزن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای در خم چوگان تو سرها شده گوی
بیرون نه ز فرمان تو دل یک سر موی
ظاهر که به دست ماست شستیم تمام
باطن که به دست تست آنرا تو بشوی
بر گیر پیاله و سبو ای دلجوی
فارغ بنشین به کشتزار و لب جوی
بس شخص عزیز را که چرخ بدخوی
صد بار پیاله کرد و صد بار سبوی
جز راه قلندر و خرابات مپوی
جز باده و جز سماع و جز یار مجوی
پر کن قدح شراب و در پیش سبوی
می نوش کن ای نگار و بیهوده مگوی
از حسرت رخسار تو ، ای زیباروی
از ناله چو نال گشتم ، از مویه چو موی
در نسخه اصلی این بیت نوشته نشده
...................
برداشت سپهر پرده شرم از روی
بازیچه خود فکند یکباره بکوی
افعال سپهر بیوفای کین جوی
میدان و مگوی باز میدان مگوی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.