گنجور

 
خواجوی کرمانی

عقل مرغی ز آشیانه ی ماست

چرخ گردی ز آستانه ی ماست

شمس مشرق فروز عالمتاب

شمسه ی طاق تابخانه ی ماست

خون چشم شفق که می بینی

جرعه های می شبانه ماست

صید ما کیست آنک صیادست

دام ما چیست آنچ دانه ی ماست

تیر ما بگذرد ز جوشن چرخ

زانکه قلب فلک نشانه ی ماست

ما بافسون کجا رویم از راه

که دو عالم پر از فسانه ی ماست

گرچه ز اهل زمانه شادنئیم

شادی آنک در زمانه ی ماست

جنت ار هست خاک درگه اوست

زانکه مأوای جاودانه ماست

در بسیط جهان کنون خواجو

همه آوازه ی ترانه ماست

 
 
 
مسعود سعد سلمان

از پس من غمست و پیش غم است

ز بر من نمست و زیر نم است

این دل بسته خسته درد است

وین تن خسته بسته الم است

عجبا هر چه بیش می نالم

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه