بسی خون جگر دارد سر زلف تو در گردن
ولی با او چه شاید کرد جز خون جگر خوردن
قلم پوشیده می‌رانم که اسرارم نهان ماند
اگرچه آتش سوزان به نِی نتوان نهان کردن
مزن بلبل دم از نسرین که در خلوتگه رامین
چو ویس دلسِتان باشد نشاید نام گل بردن
مگو از دنیی و عقبی اگر در راه عشق آیی
که مکروهست با اصنام رو در کعبه آوردن
ورع یکسو نهد صوفی چو با مستان در آمیزد
بحکم آنک ممکن نیست پیش آتش افسردن
مرا از زندگانی چیست روی دلبران دیدن
حیات جاودانی چیست پیش دوستان بودن
اگر لیلی طمع بودش که حسنش جاودان ماند
دل مجروح مجنون را نمی بایستش آزردن
هواداران بسی هستند خورشید درخشان را
ولیکن ذره را زیبد طریق مهر پروردن
نگفتی بارها خواجو که سر در پایش اندازم
ادا کن گر سری داری که آن فرضیست بر گردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و درد ناشی از آن است. شاعر به زلف معشوق اشاره می‌کند و از رنجی که در دل دارد سخن می‌گوید. او می‌گوید که نمی‌تواند رازهایش را پنهان کند، زیرا عشق مانند آتش است که نمی‌توان آن را مخفی کرد. همچنین تأکید می‌کند که اگر کسی در عشق واقعی وارد شود، نباید از دنیا و آخرت سخن بگوید. شاعر به روحانیت و رابطه‌ی عاشقانه اشاره می‌کند و می‌گوید که بهترین چیز در زندگی، حضور در کنار دوستان و معشوق است. در پایان، از سر تسلیم در برابر معشوق می‌گوید و بر دشواری‌ها و مسئولیت‌های عشق تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت به احساس درد و غم عاشقانه اشاره دارد. یعنی، باوجود زیبایی و جذابیت سر زلف معشوق، درد دل عاشق بسیار عمیق و طاقت‌فرساست و او نمی‌تواند کاری جز تحمل این درد انجام دهد. عاشق می‌داند که زیبایی معشوق هیچ کمکی به کاهش این درد نمی‌کند، و تنها باید با همین وضعیت کنار بیاید.
هوش مصنوعی: من با احتیاط نوشته‌هایم را می‌نویسم تا رازهایم پنهان بماند، هرچند که آتش سوزانی که درون من است، نمی‌تواند به خوبی پنهان بماند.
هوش مصنوعی: بلبل را وادار به سخن گفتن از نسرین مکن، زیرا در خفا، رامین به عشق ویس است و نمی‌توان نام گل را در چنین شرایطی آورد.
هوش مصنوعی: اگر در مسیر عشق قدم برداری، دیگر درباره دنیا و آخرت چیزهایی مگو، چون نمی‌توانی با خدایان دروغین به خانه کعبه بروی.
هوش مصنوعی: اگر پارسایی کنار رودخانه‌ای قرار بگیرد، همان‌طور که باد به باغ می‌وزد، نمی‌تواند جلوی آتش را بگیرد.
هوش مصنوعی: زندگی من بدون دیدن چهره‌های دلبران چه معنایی دارد؟ وجود واقعی و ماندگار در زندگی، تنها در کنار دوستان و محبوبان حس می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر لیلی به دنبال این بود که زیبایی‌اش همیشه پایدار بماند، نباید دل مجروح مجنون را می‌آزرد.
هوش مصنوعی: بسیاری از انسان‌ها به خورشید درخشان و قدرتمند علاقه دارند، اما فقط افراد خاصی می‌توانند به محبت و پرورش یک ذره کوچک ارزش دهند.
هوش مصنوعی: تو بارها به من نگفته‌ای که در پایش سر فرود آورم. اگر تو هم سری داری، این یک فرض و وظیفه‌ای است بر دوش تو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روانی نیست محو جلوه را بی‌آب‌گردیدن
سزدکز اشک آموزد نگاه ما خرامیدن
به داد حسرت دل کس نمی‌پردازد ای بلبل
چوگل می‌باید اینجا از شکست رنگ نالیدن
فسردن چند، از خود بگذر و سامان توفان کن
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.