خواجه بر من در نیک دربست
چکنم لب به بدی نگشایم
نیک بد گفتن من پیشه گرفت
تا به بد گفتن او پیش آیم
حاش لله که به بد گفتن کس
من سگ‌جان لب پاک آلایم
هرچه او بیشترم بنکوهد
من از آن بیشترش بستایم
او بدی گوید و او را شاید
من نکو گویم و آن را شایم
او به من جوهر خود بنموده است
من بدو گوهر خود بنمایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به تمایز میان خوب و بد و تأثیر آن بر روابط انسانی اشاره می‌کند. او می‌گوید که اگر کسی در مورد او بد بگوید، او تصمیم می‌گیرد که به بدی پاسخ ندهد و همیشه به نیکی سخن بگوید. شاعر به وفاداری خود به خوبی تأکید می‌کند و حتی اگر طرف مقابل بدی کند، او باز هم حسن برخورد خود را حفظ خواهد کرد. او به این باور است که نیکی و بدی ویژه‌ی شخصیت افراد است و در نهایت بر این مبنا می‌خواهد جوهر درونی خود را به نمایش بگذارد.
هوش مصنوعی: من در برابر مهربانی و لطف خواجه، هرگز به بدی و رفتار ناپسند زبان نمی‌گشایم.
هوش مصنوعی: من تصمیم گرفته‌ام که در مورد او چیزهای بد بگویم تا بتوانم به او برسم و خودم را در برابرش قرار دهم.
هوش مصنوعی: من هرگز اجازه نخواهم داد که کسی به من یا به شخصیت من بد بگوید. من با وجود تمام خطاها و نواقص خود، پاک و بی‌آلایش هستم.
هوش مصنوعی: هرچه او به من محبت بیشتری کند، من نیز بیشتر از او ستایش می‌کنم.
هوش مصنوعی: او ممکن است بدی بگوید، اما من ممکن است او را به خوبی توصیف کنم و این کار برای من درست است.
هوش مصنوعی: او ویژگی‌های عالی و خاص خود را به من نشان داده است، من نیز باید ویژگی‌های خاص خود را به او نشان دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گاه گویی که من آن دریایم
که جهان را به گهر آرایم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.