|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ارتباط عمیق بین احساسات و جسم انسان اشاره می‌کند. او می‌گوید که غم و خشم او از چشمش ظاهر می‌شود، زیرا بین چشم و جنبه‌های دیگر وجود انسان ارتباطی وجود دارد. به طور کلی، این بیانگر تأثیر متقابل احساسات و جسم در زندگی انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: من این دو واژه را با هم ترکیب می‌کنم، چون از سخن مردم عادی چیزی می‌آموزم و از هر نگاه تند و چشمان بازی که به من می‌شود، خشمگین می‌شوم.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به ارتباطی عمیق بین دو جنبه انسانی یعنی دیدن و وجود دارد. وقتی که رگ چشم به رگ کون متصل است، به معنای این است که وجود آدمی به شیوه‌ای با دید و بینش او پیوند دارد. اگر این پیوند قطع شود، در واقع هر دو بخش از هم جدا می‌شوند و از کار می‌افتند. این نشان‌دهنده این است که زندگی و بینش فرد به هم وابسته‌اند و یکی بدون دیگری معنی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نگار یورمه دوزم شود سراپا خشم
کسی که دوخته باشد به روی کارش چشم
چنان نمود جفای یزید مدهوشم
که شد ز شمر و صفت کربلا فراموششم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.