|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از خاقانی به اهمیت زبان و سخن می‌پردازد. او می‌گوید که اگر زبان از سخن بسته شود، هیچ سود و فایده‌ای به دست نمی‌آید و تنها زیان به بار می‌آورد. همچنین، او به خدایی اشاره می‌کند که جانش را به دوش دارد و به همراهان خود توصیه می‌کند که کفن بر دوش بکشند. در نهایت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که وجود نای بی‌زبان می‌تواند جان را به خود جذب کند و عذاب و رنج از جهان را کاهش دهد. در کل، این ابیات تأکید بر ارزش سخن و زبان دارند.
هوش مصنوعی: اگر خاقانی زبانش از سخن گشوده باشد، حق اوست، زیرا اگر زبانش بسته شود، او از سخن چیز مفیدی به دست نمی‌آورد و در نهایت فقط ضرر خواهد دید.
هوش مصنوعی: اگر دوستان و نزدیکان بر دوش او کفن بگذارند، او در برابر خداوند، کفن را بر روح خود خواهد انداخت.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن حالتی است که نای، که بدون صداست، به واسطه دمیدن جمله‌ای زیبا به وجود می‌آورد و احساس زندگی و وجود را در خود دارد. برقراری این ارتباط با نای باعث می‌شود که عذاب‌ها و رنج‌های جهان از او دور شود. در واقع، این تصویر نشان‌دهنده‌ی قدرت هنر و موسیقی در تسکین دردها و به وجود آوردن زیبایی در زندگی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل جام جام، زهر غمان هر زمان کشد
ناکام جان نگر که چه در کام جان کشد
این کوه زهره دل که نهنگی است بحرکش
در نوش خنده بین که چه زهر غمان کشد
بحر نهنگ‌دار غم از موج آتشین
[...]
پیوسته ابرویت دل این ناتوان کشد
مردم کمان کشند و مرا آن کمان کشد
هرجنس را که هست کشد دل به جنس خویش
زآنت کمند مو طرف آن میان کشد
فرهاد نقش یار خود ار بر زدی به سنگ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.