|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به نادرستی اعتقادات و آسیبهایی که عشق و آرزوها به دلش زدهاند، اشاره میکند. او به نوعی شکست عشقی و درد ناشی از آن پرداخته و میگوید که این درد ناشی از اشتباهاتی است که انجام شده. به نوعی مقایسهای با زنبور و کژدم میکند، که هر یک به نوعی به دیگران آسیب میزنند، اما در نهایت خودشان نیز دچار آسیب میشوند. این شعر نشاندهندهی زخمهای عاطفی و تأثیرات منفی بر روح و روان انسان است.
هوش مصنوعی: این دل من به خاطر یک باور نادرست، به زخمهای امید دچار شده است.
هوش مصنوعی: پرگار خطا کرد که درد و زخم را به دل انسان خوبنفس منتقل کرد.
هوش مصنوعی: اگر زنبور عسل به کسی نیش بزند، در نهایت خودش هم میمیرد. این نشان میدهد که کارهای بد میتواند عواقب ناگواری برای خود فرد نیز داشته باشد.
هوش مصنوعی: زمانی که کژدم نیشی به کسی میزند، خود او دچار عذاب و مشکل میشود. در واقع، ضرر و آسیب منجر به عواقب ناگواری برای خود آن کژدم میگردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.