آن کو چو تو دلربای دارد
بر فرق زمانه پای دارد
سخت آباد است خانهٔ حسن
تا روی تو کدخدای دارد
خوش عطاری است باد شب‌گیر
تا زلف تو مشک‌سای دارد
جان کز تو در این مقام دور است
آهنگ دگر سرای دارد
هیهات که روی دل‌ربایت
با ما به وصال رای دارد
سلطان سعادت آنچنان نیست
کاندیشهٔ هر گدای دارد
خاقانی از آسمان گذشته است
تا خاک در تو جای دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دلربایی معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که وجود او در این جهان، تاثیر خاصی بر زمانه دارد. خانه حسن به خاطر زیبایی معشوق آباد و دلپذیر است. باد شب به زلف او عطر می‌افشاند و جان شاعر که دور از معشوق است، سروده‌های دیگری را می‌سراید. شاعر آرزو می‌کند که معشوق هرگز به او نزدیک نشود، زیرا نمی‌تواند به وصال او برسد. او به وضعیت خوشبختی اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ سلطانی به اندازه آرزوی معشوق خوشبخت نیست. در نهایت، خاقانی بیان می‌کند که حتی در آسمان نیز نام و یاد معشوق وجود دارد.
هوش مصنوعی: کسی که زیبایی و جذابیتی چون تو دارد، در برابر زمان و تغییرات آن ثابت و پایدار است.
هوش مصنوعی: خانهٔ حسن به شدت آباد و سرسبز است، زیرا بر روی تو، که می‌توانی حاکم و کدخدای آنجا باشی، تأثیرگذار است.
هوش مصنوعی: باد شبانگاهی عطر دل‌انگیزی دارد که به خاطر زیبایی و جذابیت زلف توست.
هوش مصنوعی: جان من که به دور از توست، حالا آرزوی زندگی در جای دیگری را دارد.
هوش مصنوعی: ای کاش که روی دل‌ربایت به ما عشق و نزدیکی نشان دهد!
هوش مصنوعی: سلطان خوشبختی به سادگی و در عین حال پیچیدگی نیست که هر کسی بتواند درباره‌اش فکر کند.
هوش مصنوعی: خاقانی به اوج بلندی دست یافته و به آسمان رفته است، اما همچنان تو در دل خاک جای داری و وجودت به زمین وابسته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
رنجیده شدن نه رای دارد
با رنج کشی که پای دارد؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.