|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عطر و زیبایی محبوب خود می‌پردازد. او از بوی خوش کافور و عنبر و زیبایی چهره‌اش همچون عقیق یمانی سخن می‌گوید. اگر اندکی از این زیبایی به گل سرخ بیفتد، آن گل همواره تازه و زیبا خواهد ماند. همچنین، شاعر به شفافیت و درخشندگی شراب مانند عقیق اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر کسی در تاریکی به محبوب بنگرد، دیگر به دنبال چشمه زندگی نخواهد رفت، چرا که او خود زندگی و روشنی است.
هوش مصنوعی: از او بویی شبیه به کافور و عنبر استنشاق می‌شود و رنگ چهره‌اش به مانند عقیق یمانی است.
هوش مصنوعی: اگر به گل سرخ، حتی یک قطره از عطرش بریزید، همیشه تازه و شاداب خواهد ماند.
هوش مصنوعی: عقیق شفاف و درخشان مانند ستاره سهیل که در آبگیر به چشم می‌آید و جلوه‌گری می‌کند.
هوش مصنوعی: چهرهٔ جام شراب به خاطر انعکاس نورش رنگارنگ می‌شود، همچنان که درخشندگی او لعل را زیباتر می‌سازد.
هوش مصنوعی: اگر به تاریکی و ظلمات سکندر نگاه می‌کردی، هرگز به دنبال چشمهٔ زندگی نمی‌رفتی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کسی را چو من دوستگان می چه باید؟
که دل شاد دارد بهر دوستگانی
نه جز عیب چیزیست کان تو نداری
نه جز غیب چیزیست کان تو ندانی
ز دو چیز گیرند مر مملکت را
یکی پرنیانی یکی زعفرانی
یکی زر نام ملک بر نبشته
دگر آهن آب دادهٔ یمانی
که را بویهٔ وصلت ملک خیزد
[...]
شه مشرق و شاه زابلستانی
خداوند اقران و صاحبقرانی
بدولت یمینی بملت امینی
مر این هر دو را اصل یمن و امانی
تو محمود نامی و محمود کاری
[...]
یکی گوهری چون گل بوستانی
نه زر وبه دیدار چون زرکانی
به کوه اندرون مانده دیرگاهی
به سنگ اندرون زاده باستانی
گهی لعل چون باده ارغوانی
[...]
ز دو چیز گیرند مر مملکت را
یکی پرنیانی یکی زعفرانی
یکی زرّ نام ملک بر نبشته
دگر آهن آب داده یمانی
کرا بویه وصلت ملک خیزد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.