هوش مصنوعی: این شعر از شاعر درباره عشق و یاد محبوب صحبت می‌کند. او از غم فراق محبوبش به عنوان تنها همراهش یاد می‌کند و خاک درگاه او را منبع بینایی و روشنایی خود می‌داند. شاعر درخواست می‌کند که حال دلش که تحت تأثیر زیبایی محبوب است، در دنیای بیرون فاش نشود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر درباره عشق و یاد محبوب صحبت می‌کند. او از غم فراق محبوبش به عنوان تنها همراهش یاد می‌کند و خاک درگاه او را منبع بینایی و روشنایی خود می‌داند. شاعر درخواست می‌کند که حال دلش که تحت تأثیر زیبایی محبوب است، در دنیای بیرون فاش نشود.
هوش مصنوعی: ای یاد تو، در تنهایی من مونس و همراهی، و خاک درگاه تو، مانند سرمۀ چشم من است.
هوش مصنوعی: این را که من در دل دارم، به دیگران نگوید و نگذارد کسی از حال دلم باخبر شود، چون تو مانند حسن و زیبایی من هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای وصف تو سرمایۀ گویایی من
مشغولی تو لگام خود رایی من
تا خاک سر کوی تو شد قبلۀ دل
یک خانه شد اندیشۀ هر جایی من
شد شهره شهر باده‌پیمایی من
مستم من و عالمی تماشایی من
با هم ز ملامتم نمی‌پردازند
شد پرده عیب خلق، رسوایی من
آن راحت جان و دل شیدایی من
گویا ز خدا خواست جگر خایی من
شب های غمت نگفت چون می گذرد
یک روز نکرد یاد تنهایی من
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.