کمال‌الدین اسماعیل » ملحقات » شمارهٔ ۲۰ - و قال ایضاً نیست معلونه مگر این شجره که بجز غصه ندارد ثمره قربت این شجره هست مرا همچو بر آدم قرب شجره
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به درختی اشاره دارد که تنها محصولش غم و اندوه است. شاعر به این درخت احساس نزدیکی و وابستگی می‌کند، همان‌طور که آدم به درخت ممنوعه نزدیک بود.
هوش مصنوعی: هیچ چیز بدتر از این درخت نیست که فقط درد و غم به بار می‌آورد و ثمره‌ای ندارد.
هوش مصنوعی: این درخت برای من همچون درخت ممنوعه برای آدم است و نزدیکی‌اش برایم بسیار ارزشمند و مهم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ترسم از بیخ برد چون شجره
تیز دندانیت آخر چو اره
تو چه می گفتی با این پسره
با چنین بی سر و پای نکره
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.