تا از این نام ازل برره دل دام نهد
ای بسا جان که سر اندر سر این نام نهاد
دام دلگیر بگسترد ز بسم الله و پس
دانۀ نقطهّ با در پس آن دام نهاد
از رحیمیّ وز رحمانی آغاز گرفت
تا دل سوخته دل بر طمع خام نهاد
تا درین نام شود هر دو جهان مستغرق
لاجرم اوّل نام از الف و لام نهاد
مایۀ رامش و آرامش جانست این نام
که درو از پی دل مایۀ ارام نهاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف نامی الهی می‌پردازد که اساس وجود و معنای جهان است. شاعر می‌گوید این نام در ابتدا وجود داشته و جان‌ها را به خود جلب کرده است. همچنین اشاره می‌کند که این نام از رحمت و حکمت الهی سرچشمه می‌گیرد و به عنوان منبع آرامش و خوشحالی برای دل‌ها عمل می‌کند. از این رو، هر دو جهان تحت تأثیر این نام قرار دارند و در آن جستجو برای آرامش و معناست.
هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این اشاره دارد که برخی افراد تمام وجود خود را به یک نام و مفهوم ازلی وابسته می‌کنند و برای آن می‌خواهند جان خود را فدای آن کنند. به عبارتی، این نام و مفهوم می‌تواند چنان اهمیت و جذابیت داشته باشد که آنها حاضرند برای حفظ یا عشق به آن، همه چیز را نادیده بگیرند.
هوش مصنوعی: دلگیر، دام خود را با عبارت "بسم الله" گسترش داد و سپس دانه‌ای از نقطه را در پشت آن دام قرار داد.
هوش مصنوعی: از رحمت و بخشش خداوند شروع کرد و با دل سوخته‌اش به امید رسیدن به آرزوهای بیهوده ادامه داد.
هوش مصنوعی: برای اینکه هر دو جهان در این نام غرق شوند، ناگزیر ابتدا نام را با "الف" و "لام" آغاز کرد.
هوش مصنوعی: این نام، منبع خوشحالی و آرامش روح است، چرا که در آن از محبت و دلنشینی به جان می‌رسد که موجب آرامش می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.