|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش خداوند کریم و بخشنده‌اش می‌پردازد. شاعر از فیض و لطف خداوندی صحبت می‌کند که به بندگانش عطا می‌کند. او به دو نیمه از نعمت‌های الهی اشاره می‌کند؛ یکی شکرگزاری و دیگری صبر. همچنین به نوعی از تناقض در پذیرش این نعمت‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که پذیرش این وجه و نعمت‌ها، درمانی برای مشکلات است.
هوش مصنوعی: ای بخشنده‌ای که گاه و بی‌گاه، نعمت و رحمت تو مانند باران بر ما نازل می‌شود.
هوش مصنوعی: نیمی از نعمت‌های تو به من رسیده و نیمه دیگر آن به خاطر بزرگی و کبر تو به دست نیامده است.
هوش مصنوعی: مانند ایمان، پاداش تو ترکیبی از شکرگزاری و صبوری است.
هوش مصنوعی: این‌گونه انکار می‌کنی که این مشکل نیست؛ من درمان آن را به چشم دیده‌ام که ناشی از اجبار است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر ترا از نهادِ خود خبرست
درد باید که درد راهبرست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.