|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به شبی اشاره می‌کند که به حضور یار (ماه سیام) رسیده است و از شدت اشتیاق، خوابش نمی‌برد. او به این نکته اشاره می‌کند که شب رمضان تفاوتی با روزهای روزه‌داری ندارد، زیرا هیچ غذایی برای افطار به او نرسیده است. حتی سحری که باید بخورد، در وقتش آورده نشده و به این ترتیب، او برای روزه‌داری از نعمت غذا محروم مانده است.
هوش مصنوعی: روزی به مهمانی تو رفتم و شب را در آنجا سپری کردم، اما چشمانم به خاطر اشتیاق برای غذا از خواب نرفتند.
هوش مصنوعی: در روزهای روزه‌داری، هیچ تفاوتی میان روز و شب وجود ندارد، زیرا غذا خوردن در شب هم به خاطر عدم توافق بر سر غذا میسر نمی‌شود.
هوش مصنوعی: در سحرگاه، غذایی برایم نیاوردند و زمان مشخص روزه با دور بودن از غذا تعیین شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.