کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۲۳۶ - وله ایضا

شبی به خوان تو حاضر شدم به ماه سیام

نخفت چشم من آن شب ز اشتیاق طعام

ز روز روزه نبد هیچ فرق آن شب را

ز بهر آنکه نیفتاد اتّفاق طعام

سحور نیز بوقت خودم نیاوردند

وصال روزه معیّن شد از فراق طعام